.bmp)
ΟΡΦΑΝΕΨΕ Ο «ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ» - ΕΦΥΓΕ Ο ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΛΩΝΑΡΗΣ.
Άνθρωπος με τεράστια προσφορά στον αθλητισμό της Καλύμνου , και ιδρυτής του Α. Σ ΚΑΖΩΝΗ στον οποίον διετέλεσε και πρόεδρος ,ενώ υπηρξε και εμπνευστής του «Χορού του Μηχανικού» , καθιστώντας τον παγκοσμίως γνωστό.
Επίσης από τα χέρια του αείμνηστου Θεόφιλου Κλωναρη, αναδύθηκαν μεγάλα ταλέντα στο στίβο όπως ο σημερινός πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ .κ Βασιλης Σεβαστης πρωταθλητής στο δέκαθλο , η αθλήτρια της Εθνικής Ελλάδας και Βαλκανίων στις μεγάλες αποστάσεις Χρυσούλα Ιακώβου κ.α.
Ακολουθεί άρθρο για τον αείμνηστο Θεόφιλο Κλωναρη από τον Εμμανουήλ Ψαρρα.
Τη μοναδική και συγκλονιστική αυτή σκηνή του χορού του «πιασμένου μηχανικού», το πάθος και την αγωνία του να σταθεί όρθιος στη ζωή, την ένιωθε στα κατάβαθα της ψυχής του ο Καλύμνιος καθηγητής της Σωματικής Αγωγής Θεοφίλης Κλωνάρης. Είδε αμέτρητους πιασμένους σφουγγαράδες, ναυάγια της ζωής, να προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους, ίσως και κάποιους μερακλήδες πιασμένους σε γλεντοκόπια να σηκώνονται με τη βοήθεια της παρέας για να κάμουν κάποια βήματα, να θυμηθούν τα περασμένα τους. Χορός παραδοσιακός όμως του «Μηχανικού», στη μορφή που εκτελείται - χορεύεται σήμερα, δεν υπήρχε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 195...;
Γιος του πρωτομηχανικού – μαγγιόρου σφουγγαρά Παντελή Κλωνάρη έζησε από κοντά, συμμετείχε κιόλας, μες στους γλεντζέδικους καφενέδες- ταβέρνες του Χωριού, τα γλεντοκόπια, τα τραγούδια, τους χορούς, τα ολονύχτια ξεφαντώματα των σφουγγαράδων, τις μέρες που τσουρμάριζαν κι ετοιμαζόταν για τα πολύμηνα σφουγγαροτάξιδα. Ζυμωμένος μες στην σφουγγαράδικη και νησιώτικη παράδοση της αγαπημένης του Καλύμνου, σαν βρισκόταν στην Αθήνα (...;..) συνεργάστηκε με το Χορευτικό Συγκρότημα της Δώρας Στράτου κι ήταν από τους πρώτους και βασικούς χορευτές της. Έχοντας μέσα του ζωντανά τα βιώματα των σφουγγαράδων αποφασίζει να δώσει συγκεκριμένη μορφή, κίνηση χορευτική στην τραγική προσωπικότητα του πιασμένου μηχανικού.Λεβέντικη δωρική μορφή, παράλληλα με χάρη ιωνική στις κινήσεις, χορευταλάς ο ίδιος, καταφέρνει την ώρα του χορού, με τη «γλώσσα του σώματος» να υποχρεώνει τα όργανα- βιολιά, πράγμα πρωτόγνωρο, να τον παρακολουθούν και να τα οδηγεί εκεί που εκείνος επιθυμεί, για να εκτελέσει άψογα τις φιγούρες - το ρόλο του σαν κορυφαίος του Χορού σε αρχαία τραγωδία και να παρουσιάζει με μοναδικό, ανεπανάληπτο και απαράμιλλο τρόπο το τρέμουλο του πιασμένου σφουγγαρά με τα σακατεμένα ποδάρια, τα ασταθή βήματά του, το πέσιμο, το ανόρθωμα, το πέταμα του μπαστουνιού, το τελικό ξεσπάθωμα- ξεδώσιμο σε χορευτικά βήματα κυκλωτικού συντροφικού χορού, βήματα χαράς, κεφιού, που γίνεται λύτρωση για τον ίδιο το χορευτή πρώτα, αλλά και κάθαρση για τους θεατές, που βιώνουν μαζί του τη «... μίμηση πράξεως, σπουδαίας και τελείας...» ( Απ' τον ορισμό της τραγωδίας...)
Ο χορός του πιασμένου μηχανικού, με εμπνευστή και πρωταγωνιστή το Θεοφίλη Κλωνάρη και με το συγκρότημα της Δώρας Στράτου, αμέσως συγκινεί, εντυπωσιάζει, γίνεται πασίγνωστος σε περιοδείες στην Ευρώπη, μελετάται και καθιερώνεται σαν γνήσιος θαλασσινός χορός που εκφράζει το τραγικό μεγαλείο της σφουγγαροσύνης και ιδιαίτερα των Καλύμνιων σφουγγαράδων.
Σήμερα ο χορός αυτός αποτελεί απαραίτητο στοιχείο κάθε σφουγγαράδικης, και φολκλορικής παρουσίασης στην Κάλυμνο, αλλά και παντού.... Νέοι χορευτές προσπαθούν να αναστήσουν αυτό το πάθος του πιασμένου μηχανικού. Κάποιοι καταφέρνουν να το αγγίξουν..! Αλησμόνητο όμως θα μείνει, όπως ομολογούν όλοι που το βίωσαν, το αξεπέραστο πάθος των πρώτων εκείνων εκτελέσεων από το δημιουργό του τον Θεοφίλη Π. Κλωνάρη.
(Από το αφιέρωμα στο Καλυμνιακό Αρχείο του Ιωάννη Χειλά Εκπαιδευτικού)
Εμμανουήλ Γεωργίου Ψαρράς
Aναδημοσίευση από το: http://palmoskalymnou.blogspot.gr/2012/05/video.html?spref=fb
