Αναδημοσίευση από το: http://www.infokids.gr/
Αν και η μητρική αγάπη έχει πολυσυζητηθεί και μοιάζει να «κλέβει» την παράσταση, η αλήθεια είναι ότι, η πατρική αγάπη είναι αναντικατάστατη. Η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ παιδιού και πατέρα είναι εξίσου σημαντική με τη μητρική και η απουσία αυτής της σχέσης, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στο παιδί.
Κάθε φύλο έχει τα δικά του χαρίσματα και τις δικές του αρετές. Χωρίς καμία διάθεση να στερεοτυπήσουμε, υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα. Λέγεται ότι οι ανδρικές αρετές είναι ο σεβασμός, η αυτοθυσία, η τιμή, η περηφάνια, ο νόμος, η τάξη και ο οίκτος. Και αυτές οι αρετές μεταβιβάζονται από τον πατέρα στο παιδί, όταν αυτός εμπλέκεται ενεργά στη διαπαιδαγώγησή του.
Οι 10 Προτάσεις για μία καλύτερη σχέση μεταξύ παιδιών και μπαμπάδων
1. Να είστε παρόντες σε όλες τις φάσεις της ζωής τους. Ταΐστε τα με το μπιμπερό, νανουρίστε τα, συνοδεύστε τα στις κούνιες, πηγαίνετε στη θεατρική τους παράσταση, παίξτε μαζί τους, παλέψτε, διαβάστε τους ένα παραμύθι, πηγαίνετε μαζί τους στον/ στην παιδίατρο, ακούστε τη μουσική που τους αρέσει, πάρτε τα από το σχολείο ή το φροντιστήριο, μιλήστε τους για το πρώτο τους καρδιοχτύπι, πηγαίνετε ένα σαββατοκύριακο ένα ταξίδι μόνο οι δυo σας κ.ά. Σχέση είναι, ο χρόνος που περνάω μέσα στη σχέση αλλά και το τι κάνω σε αυτόν το χρόνο.
2. Αναλάβατε την ενημέρωσή τους σε θέματα που αφορούν: σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, αλκοόλ και ναρκωτικά, ομοφυλοφιλία, διαφορετικότητα. Διαλύστε μύθους & να θυμάστε ότι αν δεν το κάνετε εσείς, κάποιος άλλος θα το κάνει.
3. Μιλήστε στα παιδιά σας για την καθημερινότητά σας. Πάρτε τα μια μέρα στη δουλειά και δείξτε τους πώς περνάτε τη μέρα σας.
4. Διδάξτε πώς να είναι καλοί ακροατές, ακούγοντάς τα. Μάθετε να συγκεντρώστε όταν σας μιλά το παιδί σας.
5. Μην κρίνετε τα παιδιά σας για τις πράξεις τους. Προσπαθήστε να κατανοήσετε τι κρύβεται πίσω από την κάθε συμπεριφορά του παιδιού.
6. Όταν στραφούν σε εσάς για βοήθεια, μη τους δώσετε έτοιμες λύσεις. Ρωτήστε τα τη γνώμη τους και αφήστε τα να γευτούν τις συνέπειες των πράξεών τους.
7. Περάστε χρόνο μαζί τους, πηγαίνοντας σε ταινίες ή ακούγοντας τη μουσική που τους αρέσει. Μοιραστείτε ένα σπορ.
8. Εκφράστε τα συναισθήματα σας (φόβο, λύπη, θυμό, χαρά, άγχος, ντροπή και αγάπη) με τρόπους δημιουργικούς. Χρόνια αργότερα, όταν θα είναι ενήλικοι, θα έχουν αποτυπώσει το δικό σας τρόπο.
9. Φερθείτε στη σύντροφο σας (και μητέρα τους) με σεβασμό. Να είστε ενήμεροι ότι η συμπεριφορά σας αυτή θα αναπαραχθεί στις δικές τους σχέσεις αργότερα.
10. Δώστε χάδια και σωματική επαφή.
Από την πρώτη μέρα της γέννησης του παιδιού σας, από το άλλαγμα της πάνας και το τάισμα με το μπιμπερό μέχρι το χειροκρότημά σας σε μία θεατρική παράσταση ή στα μαθήματα οδήγησης και τις πανελλήνιες εξετάσεις μέχρι και την παραμονή σας στο μαιευτήριο όταν γίνουν εκείνα γονείς, η παρουσία σας ή απουσία σας είναι σημαντική.
Με λίγα λόγια, μπαμπάδες είστε απαραίτητοι, για τη ψυχική υγεία των παιδιών. Εμπλακείτε ενεργά στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού σας και διεκδικήστε το ρόλο σας μέσα στην οικογένειά σας και στη ζωή τους.
Συγγραφέας άρθρου: Νάνσυ Ψημενάτου
* Η Νάνσυ Ψημενάτου είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, www.understanding-self.gr
.bmp)
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010
Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
ΑΠΟΒΟΛΗ ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΩΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
Αγαπητοί αναγνώστες.
Πριν από δυο εβδομάδες, λάβαμε ηλεκτρονικό μήνυμα αναφορικά με προσκοπικά θέματα. Όπως κάναμε και στο παρελθόν οπότε και αναρτήσαμε βιβλία, ανακοινώσεις κλπ, θεωρήσαμε αυτονόητη την ανάρτηση. Δυστυχώς όμως αυτή μας η εμπλοκή, μας δημιούργησε προβλήματα.
Αρχικά, κάποιοι χάκερ μπήκαν στο ιστολόγιό μας και αφαίρεσαν στοιχεία, παραποίησαν χαρακτηριστικά κλπ. Αφού επαναφέραμε το κείμενο, η ανάρτηση αυτή δέχθηκε υβριστικά και επιθετικά σχόλια.
Το ύφος του ιστολογίου μας και οι σκοποί του Συλλόγου μας, δεν συνάδουν με την ενδοπροσκοπική αντιπαράθεση που αναπτύχθηκε.
Γι' αυτούς τους λόγους, ζητάμε συγγνώμη από τους αναγνώστες μας και αν και αντίθετοι με κάθε είδους λογοκρισία, αποφασίσαμε να καθαιρέσουμε την ανάρτηση και τα σχετικά σχόλια.
Τετάρτη 14 Απριλίου 2010
ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
Ζητάμε συγγνώμη, αλλά Χάκερς μπήκαν στην ιστοσελίδα μας και διέγραψαν κείμενα. Τα επαναφέραμε και τα ξαναπαρουσιάζουμε.
Δυστυχώς χάσαμε τα σχόλια, οπότε παρακαλώ να τα επαναλάβετε.
Όσο για την προέλευση κειμένων, προέρχονται από ηλεκτρονική ειδησεογραφία και mail που μας στέλνουν.
Δυστυχώς χάσαμε τα σχόλια, οπότε παρακαλώ να τα επαναλάβετε.
Όσο για την προέλευση κειμένων, προέρχονται από ηλεκτρονική ειδησεογραφία και mail που μας στέλνουν.
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
8 Μάρτη
8 Μάρτη - Παγκόσμια ημέρα των Γυναικών
Δεν γιορτάζουμε - διεκδικούμε!
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα μνήμης για τους αγώνες των γυναικών οι οποίοι συνηθίζεται να "ξεχνιούνται".
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως "Διεθνής ημέρα των εργαζόμενων γυναικών" το 1910, με πρωτοβουλία της Γερμανίδας επαναστάτριας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν, η οποία έκανε τη σχετική πρόταση στο Παγκόσμιο Συνέδριο Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη. Είχε προηγηθεί η αιματηρή απεργία των εργατριών υφαντουργίας στις 8 Μαρτίου 1857, αλλά και η απεργία των εργατριών στον ιματισμό στη Νέα Υόρκη το 1919, που ονομάστηκε "Η εξέγερση των 20.000".
Στον εορτασμό της 8ης Μάρτη 1917 στη Ρωσία, 200.000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας ξεκίνησαν τη Ρώσικη Επανάσταση στην Πετρούπολη με το σύνθημα "Ψωμί - κάτω ο πόλεμος - βελτίωση της κατάστασης των γυναικών".
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα πάλης ενάντια στη συνεχιζόμενη διπλή εκμετάλλευση και καταπίεσή μας.
Πριν 35 χρόνια, το κίνημα των γυναικών σε Αμερική και Ευρώπη εισέβαλε ορμητικά στο προσκήνιο, αναπτερώνοντας τις ελπίδες και τις προσδοκίες γενιών γυναικών. Αυτό το κίνημα αμφισβήτησε την επικρατούσα αντίληψη ότι ο σκοπός των γυναικών ήταν να περνούν ολόκληρη τη ζωή τους στις δουλειές του σπιτιού και στο μεγάλωμα των παιδιών. Ζήτησε ίσο μισθό για ίση εργασία για τις γυναίκες, δημόσια φροντίδα για τα παιδιά (24ωρους παιδικούς σταθμούς κάτω από τον έλεγχο της κοινότητας) και νόμιμες και δωρεάν εκτρώσεις και αντισύλληψη, για να έχουν οι γυναίκες τον έλεγχο του σώματός τους, όπως και την επιλογή τού αν, πότε και πόσα παιδιά θα κάνουν. Αμφισβήτησε και χτύπησε τα σεξιστικά στερεότυπα απέναντι στις γυναίκες και την ιδεολογία της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας που δήθεν ήταν ο σκοπός και η ευτυχία των γυναικών και που πολλές φορές τις υποχρέωνε να ανέχονται σχέσεις καταπιεστικές και προσβλητικές.
Το κίνημα αυτό είχε τεράστιες κατακτήσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Η έκτρωση έγινε νόμιμη, τα συνδικάτα περιέλαβαν στα αιτήματά τους και αυτά των γυναικών για ίσους μισθούς και παιδικούς σταθμούς, στα πανεπιστήμια δημιουργήθηκαν κέντρα γυναικών και προγράμματα γυναικείων σπουδών όπου ερευνούσαν και κατέγραφαν τη γυναικεία καταπίεση. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος ήταν η κατάκτηση των γυναικών για την τυπική ισότητα στους μισθούς και στα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ισότητα στο οικογενειακό δίκαιο, το διαζύγιο κ.λπ. Κινητοποίησε δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και επηρέασε τη ζωή εκατομμυρίων γυναικών. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος είναι και οι αλλαγές στη νομοθεσία στη χώρα μας, για τους μισθούς, την έκτρωση κ.λπ.
Σήμερα όλες οι κατακτήσεις αυτού του κινήματος έχουν μπει σε αμφισβήτηση.
Εργασία - Φτώχεια - χτύπημα του κράτους πρόνοιας
- Η ανισότητα στους μισθούς επιμένει. Παρόλο που οι γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στην εργασία και στις σπουδές, οι ανισότητες δεν μειώθηκαν. Πουθενά σήμερα δεν ισχύει η ισότητα μισθών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δήθεν ίσων ευκαιριών οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο 15% λιγότερο από τους άντρες.
- Οι προσλήψεις για μερική απασχόληση, ελαστικά ωράρια κ.λπ., έχουν σαν πρώτα θύματα τις γυναίκες. Στην κλίμακα του ΟΟΣΑ, το 60 ως 90% των θέσεων ημι-απασχόλησης, στον τριτογενή τομέα (δηλ. στις υπηρεσίες: τράπεζες-νοσοκομεία-σχολεία κ.λπ) καταλαμβάνονται από γυναίκες.
Σήμερα στην ΕΕ, το 77% αυτών που δουλεύουν με πολύ χαμηλά μεροκάματα είναι γυναίκες (στοιχεία του 2002).
- Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, αποκαλύπτει ότι το 2% των εργατριών (δηλ. τρία εκατομμύρια γυναίκες) έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία.
-Η Γραμματεία Γυναικών της ΓΣΕΕ έχει δώσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία: στην Ελλάδα οι γυναίκες αποτελούν το 65% των ανέργων, ενώ αμείβονται με το 70% της αμοιβής των ανδρών για ίση εργασία. Η μητρότητα αντιμετωπίζεται ως ανασταλτικός παράγοντας για την πρόσληψη ενώ οι περικοπές του κράτους πρόνοιας με το κλείσιμο των δωρεάν παιδικών σταθμών κ.λπ έχουν ρίξει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Έκτρωση - Αντισύλληψη: Το δικαίωμα να ορίζουμε το σώμα μας
Τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ του Μπους, το δικαίωμα αυτό των γυναικών βάλλεται. Δέχεται επιθέσεις ιδεολογικές και πολιτικές που στόχο έχουν την κατάργηση των νόμων και των υποδομών που επέτρεπαν στις γυναίκες (και κύρια στις εργαζόμενες και φτωχές που εξαρτώνται από τη δημόσια περίθαλψη) να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος.
Αντιεπιστημονικές θεωρίες για τα "δικαιώματα του εμβρύου" και για να αναγνωριστεί το έμβρυο ως ξεχωριστό πρόσωπο ήταν από τα πρώτα μελήματα του Μπους (και της θρησκόληπτης Δεξιάς που τον στηρίζει) για να προωθήσει τα σχέδιά του ενάντια στην άμβλωση. Την ίδια στιγμή, περικόπτει τα επιδόματα πρόνοιας για τις φτωχές μητέρες και καταργεί ακόμα και την προσωρινή οικονομική ενίσχυση για τις άπορες οικογένειες. Η κυβέρνηση Μπους φαίνεται να νοιάζεται μόνο για τα έμβρυα και όχι για τα γεννημένα παιδιά και τις οικογένειές τους!
Στις 25 Απρίλη του 2004 ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στην Ουάσιγκτον για το δικαίωμα στην έκτρωση και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
Η νεοσυντηρητική αυτή επίθεση εμφανίζεται τελευταία και στη χώρα μας (όπου η έκτρωση είναι νόμιμη από το 1986). Επί κυβέρνησης ΝΔ οι νόμοι τίθενται σε αμφισβήτηση, ενώ η Εκκλησία συννομοθετεί πλέον με την Πολιτεία! Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο για τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας το υπουργείο Υγείας ήθελε να εξασφαλίσει τη συναίνεση της Εκκλησίας της Ελλάδος (!) με αποτέλεσμα η προσέγγισή του στο θέμα των εκτρώσεων να είναι ιδιαίτερα συντηρητική: με το άρθρο 28 δίνει στο γιατρό το δικαίωμα να αρνηθεί, επικαλούμενος τις ηθικές του αρχές, τη διαδικασία της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης ανεξάρτητα από την αιτιολογία της (δηλαδή ακόμα και αν είναι προϊόν βιασμού ή η γυναίκα είναι θύμα καταναγκαστικής πορνείας!)
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ούτε "φυσιολογική"
ούτε "αναπόφευκτη" -έχει αιτίες και λύση!
Σ' ολόκληρο τον κόσμο εδώ και εκατοντάδες χρόνια, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και πολέμου, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία από την πολιτεία, την τοπική κοινωνία και την οικογένεια.
Μερικά στατιστικά στοιχεία από τις εκθέσεις των Ην. Εθνών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας φανερώνουν τη δεινή θέση των γυναικών και στις μέρες μας:
- Τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες (δηλαδή ένα δισεκατομμύριο γυναίκες) έχει ξυλοκοπηθεί, έχει εξαναγκαστεί να κάνει σεξ ή έχει κακοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής της (συνήθως από συγγενή ή γνωστό της).
- Μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια της ζωής της.
- Στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, το 2% (δηλ. 3 εκατομμύρια) των εργαζομένων γυναικών έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στη δουλειά τους.
- Περισσότερα από 135 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή για να μην απολαμβάνουν το σεξ.
- 600.000 γυναίκες στον Τρίτο Κόσμο πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω γέννας ή έκτρωσης επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.
- Στους σύγχρονους πολέμους, το 90% των θυμάτων είναι άμαχος πληθυσμός, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, ενώ ο βιασμός χρησιμοποιείται συστηματικά από τους επιτιθέμενους είτε για την ταπείνωση του εχθρού είτε για λόγους "εθνικής εκκαθάρισης".
- Στις εμπόλεμες ζώνες, το 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδιά.
Μορφές
Οι εκδηλώσεις βίας απέναντι στις γυναίκες παίρνουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις κοινωνίες, τις θρησκείες και τις κουλτούρες, αλλά όλα τα στοιχεία και οι μελέτες καταδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου κάνουν τις γυναίκες ακόμη πιο ευάλωτες απέναντι σε όλες τις μορφές βίας σήμερα.
Παγκοσμίως, από τα 1,3 δισ. των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το 70% είναι γυναίκες, και το ποσοστό αυτό αυξάνεται συνεχώς. Από την άλλη μεριά, οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας και στοχεύουν κυρίως στις γυναίκες (απόλυτη ευελιξία, μερική απασχόληση με κατακερματισμένο ωράριο, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, προσωρινή, εποχική κ.λπ, με μειωμένη ή ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλιση) διευρύνουν ολοένα και περισσότερο την οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση των γυναικών, επιτείνουν το φόβο και την ανασφάλεια, και μειώνουν τη δυνατότητα συλλογικής αντίδρασης και διεκδίκησης δικαιωμάτων.
Σ' αυτές τις συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολο για τις γυναίκες να αντιδράσουν, τόσο στη βία που δέχονται μέσα στην οικογένεια όσο και στο χώρο δουλειάς ή στον κοινωνικό χώρο. Παρά το γεγονός ότι η βία ή η απειλή βίας διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πολύ πιο έκθετες και ευάλωτες στη βία οι εργαζόμενες και φτωχές γυναίκες, οι μετανάστριες ή οι γυναίκες πρόσφυγες, που πολύ δύσκολα θα το δημοσιοποιήσουν και ακόμη πιο δύσκολα θα μπορέσουν να αντιδράσουν και να παλέψουν για την εξάλειψή της.
Μία από τις χειρότερες συνέπειες της αυξανόμενης φτώχειας και περιθωριοποίησης των γυναικών είναι το σύγχρονο δουλεμπόριο. Εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια κάθε χρόνο πωλούνται και αγοράζονται στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα είτε ως φτηνό εργατικό δυναμικό, είτε ως νύφες, είτε για τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση. Το τελευταίο αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη "εγκληματική επιχείρηση" μετά την παράνομη εμπορία ναρκωτικών και όπλων, με κέρδη που υπολογίζονται σε 8 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα δεν αρκεί μόνο η ύπαρξη σχετικής νομοθεσίας, που μπορεί να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, αλλά δεν καταργεί τις αιτίες που τα δημιουργούν. Αγώνας ενάντια στη βία σημαίνει μάχη για την οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία όλων των γυναικών, που περνά μέσα από τον αγώνα για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας για όλους.
Το σύγχρονο κράτος , εξακολουθεί να στηρίζεται και να εξοικονομεί τεράστια κέρδη από την απλήρωτη εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι. Το 1995, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι η απλήρωτη μαζί με την κακοπληρωμένη εργασία των γυναικών ετησίως αντιστοιχεί σε 11 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκόσμια! Αυτή είναι προφανώς μια τιμή που ούτε οι κυβερνήσεις δεν είναι πρόθυεςι να πληρώσουν. Γι'αυτό, τα "ιδανικά" της οικογένειας που είναι η "φυσική" ενασχόληση της γυναίκας ξαναέρχονται στην επιφάνεια για να δικαιολογήσουν την όλο και αυξανόμενη καταπίεση, εκμετάλλευση και τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Προς το σκοπό αυτό ξαναθυμάται όλα τα αντιδραστικά ιδεολογικά κατασκευάσματα περασμένων εποχών. Η καταπίεση δεν είναι μόνιμο και αναλλοίωτο στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας.
Ό,τι έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους, μπορεί και να καταργηθεί από ανθρώπους. Η καταπίεση των γυναικών μπορεί να καταργηθεί, αλλά μόνο αν αλλάξει η οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας.
Και ξαναήρθαν στο προσκήνιο με το "δεύτερο κύμα" των γυναικείων κινημάτων που αναπτύχθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Σήμερα
Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών συγκεκριμενοποιείται άμεσα σήμερα στους αγώνες: στους τόπους δουλειάς και στα συνδικάτα, για να πάψουν οι διακρίσεις σε βάρος μας -που δεν συμφέρουν κανέναν εργαζόμενο. Στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενάντια στο σεξισμό και την ταξική επιλογή που πετάει πρώτα τις γυναίκες έξω. Στις γειτονιές, για παιδικούς σταθμούς, σχολεία, ΚΑΠΗ, χώρους πράσινου για να παίζουν τα παιδιά, κ.λπ. Για να είναι αποτελεσματική πρέπει να δίνεται μαζί με τους άντρες συναδέλφους μας, οι οποίοι ακόμα κι όταν διαφωνούν πρέπει να πειστούν γι'αυτό.
Η απελευθέρωση των γυναικών πρέπει να είναι κεντρικός στόχος του συνδικαλισμού, αν θέλει να σέβεται το όνομά του.
Δεν γιορτάζουμε - διεκδικούμε!
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα μνήμης για τους αγώνες των γυναικών οι οποίοι συνηθίζεται να "ξεχνιούνται".
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως "Διεθνής ημέρα των εργαζόμενων γυναικών" το 1910, με πρωτοβουλία της Γερμανίδας επαναστάτριας σοσιαλίστριας Κλάρα Τσέτκιν, η οποία έκανε τη σχετική πρόταση στο Παγκόσμιο Συνέδριο Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη. Είχε προηγηθεί η αιματηρή απεργία των εργατριών υφαντουργίας στις 8 Μαρτίου 1857, αλλά και η απεργία των εργατριών στον ιματισμό στη Νέα Υόρκη το 1919, που ονομάστηκε "Η εξέγερση των 20.000".
Στον εορτασμό της 8ης Μάρτη 1917 στη Ρωσία, 200.000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας ξεκίνησαν τη Ρώσικη Επανάσταση στην Πετρούπολη με το σύνθημα "Ψωμί - κάτω ο πόλεμος - βελτίωση της κατάστασης των γυναικών".
Η 8 Μάρτη δεν είναι γιορτή. Είναι μέρα πάλης ενάντια στη συνεχιζόμενη διπλή εκμετάλλευση και καταπίεσή μας.
Πριν 35 χρόνια, το κίνημα των γυναικών σε Αμερική και Ευρώπη εισέβαλε ορμητικά στο προσκήνιο, αναπτερώνοντας τις ελπίδες και τις προσδοκίες γενιών γυναικών. Αυτό το κίνημα αμφισβήτησε την επικρατούσα αντίληψη ότι ο σκοπός των γυναικών ήταν να περνούν ολόκληρη τη ζωή τους στις δουλειές του σπιτιού και στο μεγάλωμα των παιδιών. Ζήτησε ίσο μισθό για ίση εργασία για τις γυναίκες, δημόσια φροντίδα για τα παιδιά (24ωρους παιδικούς σταθμούς κάτω από τον έλεγχο της κοινότητας) και νόμιμες και δωρεάν εκτρώσεις και αντισύλληψη, για να έχουν οι γυναίκες τον έλεγχο του σώματός τους, όπως και την επιλογή τού αν, πότε και πόσα παιδιά θα κάνουν. Αμφισβήτησε και χτύπησε τα σεξιστικά στερεότυπα απέναντι στις γυναίκες και την ιδεολογία της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας που δήθεν ήταν ο σκοπός και η ευτυχία των γυναικών και που πολλές φορές τις υποχρέωνε να ανέχονται σχέσεις καταπιεστικές και προσβλητικές.
Το κίνημα αυτό είχε τεράστιες κατακτήσεις σε πολλές χώρες του κόσμου. Η έκτρωση έγινε νόμιμη, τα συνδικάτα περιέλαβαν στα αιτήματά τους και αυτά των γυναικών για ίσους μισθούς και παιδικούς σταθμούς, στα πανεπιστήμια δημιουργήθηκαν κέντρα γυναικών και προγράμματα γυναικείων σπουδών όπου ερευνούσαν και κατέγραφαν τη γυναικεία καταπίεση. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος ήταν η κατάκτηση των γυναικών για την τυπική ισότητα στους μισθούς και στα ασφαλιστικά δικαιώματα, η ισότητα στο οικογενειακό δίκαιο, το διαζύγιο κ.λπ. Κινητοποίησε δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και επηρέασε τη ζωή εκατομμυρίων γυναικών. Αποτέλεσμα αυτού του κινήματος είναι και οι αλλαγές στη νομοθεσία στη χώρα μας, για τους μισθούς, την έκτρωση κ.λπ.
Σήμερα όλες οι κατακτήσεις αυτού του κινήματος έχουν μπει σε αμφισβήτηση.
Εργασία - Φτώχεια - χτύπημα του κράτους πρόνοιας
- Η ανισότητα στους μισθούς επιμένει. Παρόλο που οι γυναίκες συμμετέχουν ενεργά στην εργασία και στις σπουδές, οι ανισότητες δεν μειώθηκαν. Πουθενά σήμερα δεν ισχύει η ισότητα μισθών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δήθεν ίσων ευκαιριών οι γυναίκες αμείβονται κατά μέσο όρο 15% λιγότερο από τους άντρες.
- Οι προσλήψεις για μερική απασχόληση, ελαστικά ωράρια κ.λπ., έχουν σαν πρώτα θύματα τις γυναίκες. Στην κλίμακα του ΟΟΣΑ, το 60 ως 90% των θέσεων ημι-απασχόλησης, στον τριτογενή τομέα (δηλ. στις υπηρεσίες: τράπεζες-νοσοκομεία-σχολεία κ.λπ) καταλαμβάνονται από γυναίκες.
Σήμερα στην ΕΕ, το 77% αυτών που δουλεύουν με πολύ χαμηλά μεροκάματα είναι γυναίκες (στοιχεία του 2002).
- Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, αποκαλύπτει ότι το 2% των εργατριών (δηλ. τρία εκατομμύρια γυναίκες) έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία.
-Η Γραμματεία Γυναικών της ΓΣΕΕ έχει δώσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία: στην Ελλάδα οι γυναίκες αποτελούν το 65% των ανέργων, ενώ αμείβονται με το 70% της αμοιβής των ανδρών για ίση εργασία. Η μητρότητα αντιμετωπίζεται ως ανασταλτικός παράγοντας για την πρόσληψη ενώ οι περικοπές του κράτους πρόνοιας με το κλείσιμο των δωρεάν παιδικών σταθμών κ.λπ έχουν ρίξει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες των γυναικών.
Έκτρωση - Αντισύλληψη: Το δικαίωμα να ορίζουμε το σώμα μας
Τα τελευταία χρόνια, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ του Μπους, το δικαίωμα αυτό των γυναικών βάλλεται. Δέχεται επιθέσεις ιδεολογικές και πολιτικές που στόχο έχουν την κατάργηση των νόμων και των υποδομών που επέτρεπαν στις γυναίκες (και κύρια στις εργαζόμενες και φτωχές που εξαρτώνται από τη δημόσια περίθαλψη) να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος.
Αντιεπιστημονικές θεωρίες για τα "δικαιώματα του εμβρύου" και για να αναγνωριστεί το έμβρυο ως ξεχωριστό πρόσωπο ήταν από τα πρώτα μελήματα του Μπους (και της θρησκόληπτης Δεξιάς που τον στηρίζει) για να προωθήσει τα σχέδιά του ενάντια στην άμβλωση. Την ίδια στιγμή, περικόπτει τα επιδόματα πρόνοιας για τις φτωχές μητέρες και καταργεί ακόμα και την προσωρινή οικονομική ενίσχυση για τις άπορες οικογένειες. Η κυβέρνηση Μπους φαίνεται να νοιάζεται μόνο για τα έμβρυα και όχι για τα γεννημένα παιδιά και τις οικογένειές τους!
Στις 25 Απρίλη του 2004 ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στην Ουάσιγκτον για το δικαίωμα στην έκτρωση και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
Η νεοσυντηρητική αυτή επίθεση εμφανίζεται τελευταία και στη χώρα μας (όπου η έκτρωση είναι νόμιμη από το 1986). Επί κυβέρνησης ΝΔ οι νόμοι τίθενται σε αμφισβήτηση, ενώ η Εκκλησία συννομοθετεί πλέον με την Πολιτεία! Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο για τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας το υπουργείο Υγείας ήθελε να εξασφαλίσει τη συναίνεση της Εκκλησίας της Ελλάδος (!) με αποτέλεσμα η προσέγγισή του στο θέμα των εκτρώσεων να είναι ιδιαίτερα συντηρητική: με το άρθρο 28 δίνει στο γιατρό το δικαίωμα να αρνηθεί, επικαλούμενος τις ηθικές του αρχές, τη διαδικασία της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης ανεξάρτητα από την αιτιολογία της (δηλαδή ακόμα και αν είναι προϊόν βιασμού ή η γυναίκα είναι θύμα καταναγκαστικής πορνείας!)
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ούτε "φυσιολογική"
ούτε "αναπόφευκτη" -έχει αιτίες και λύση!
Σ' ολόκληρο τον κόσμο εδώ και εκατοντάδες χρόνια, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και πολέμου, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις και βία από την πολιτεία, την τοπική κοινωνία και την οικογένεια.
Μερικά στατιστικά στοιχεία από τις εκθέσεις των Ην. Εθνών και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας φανερώνουν τη δεινή θέση των γυναικών και στις μέρες μας:
- Τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες (δηλαδή ένα δισεκατομμύριο γυναίκες) έχει ξυλοκοπηθεί, έχει εξαναγκαστεί να κάνει σεξ ή έχει κακοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής της (συνήθως από συγγενή ή γνωστό της).
- Μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια της ζωής της.
- Στα 15 κράτη μέλη της ΕΕ το 2000, το 2% (δηλ. 3 εκατομμύρια) των εργαζομένων γυναικών έπεσαν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στη δουλειά τους.
- Περισσότερα από 135 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί σε κλειτοριδεκτομή για να μην απολαμβάνουν το σεξ.
- 600.000 γυναίκες στον Τρίτο Κόσμο πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω γέννας ή έκτρωσης επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.
- Στους σύγχρονους πολέμους, το 90% των θυμάτων είναι άμαχος πληθυσμός, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, ενώ ο βιασμός χρησιμοποιείται συστηματικά από τους επιτιθέμενους είτε για την ταπείνωση του εχθρού είτε για λόγους "εθνικής εκκαθάρισης".
- Στις εμπόλεμες ζώνες, το 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδιά.
Μορφές
Οι εκδηλώσεις βίας απέναντι στις γυναίκες παίρνουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις κοινωνίες, τις θρησκείες και τις κουλτούρες, αλλά όλα τα στοιχεία και οι μελέτες καταδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου κάνουν τις γυναίκες ακόμη πιο ευάλωτες απέναντι σε όλες τις μορφές βίας σήμερα.
Παγκοσμίως, από τα 1,3 δισ. των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το 70% είναι γυναίκες, και το ποσοστό αυτό αυξάνεται συνεχώς. Από την άλλη μεριά, οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά εργασίας και στοχεύουν κυρίως στις γυναίκες (απόλυτη ευελιξία, μερική απασχόληση με κατακερματισμένο ωράριο, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, προσωρινή, εποχική κ.λπ, με μειωμένη ή ανύπαρκτη κοινωνική ασφάλιση) διευρύνουν ολοένα και περισσότερο την οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση των γυναικών, επιτείνουν το φόβο και την ανασφάλεια, και μειώνουν τη δυνατότητα συλλογικής αντίδρασης και διεκδίκησης δικαιωμάτων.
Σ' αυτές τις συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολο για τις γυναίκες να αντιδράσουν, τόσο στη βία που δέχονται μέσα στην οικογένεια όσο και στο χώρο δουλειάς ή στον κοινωνικό χώρο. Παρά το γεγονός ότι η βία ή η απειλή βίας διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πολύ πιο έκθετες και ευάλωτες στη βία οι εργαζόμενες και φτωχές γυναίκες, οι μετανάστριες ή οι γυναίκες πρόσφυγες, που πολύ δύσκολα θα το δημοσιοποιήσουν και ακόμη πιο δύσκολα θα μπορέσουν να αντιδράσουν και να παλέψουν για την εξάλειψή της.
Μία από τις χειρότερες συνέπειες της αυξανόμενης φτώχειας και περιθωριοποίησης των γυναικών είναι το σύγχρονο δουλεμπόριο. Εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια κάθε χρόνο πωλούνται και αγοράζονται στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα είτε ως φτηνό εργατικό δυναμικό, είτε ως νύφες, είτε για τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση. Το τελευταίο αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη "εγκληματική επιχείρηση" μετά την παράνομη εμπορία ναρκωτικών και όπλων, με κέρδη που υπολογίζονται σε 8 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα δεν αρκεί μόνο η ύπαρξη σχετικής νομοθεσίας, που μπορεί να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, αλλά δεν καταργεί τις αιτίες που τα δημιουργούν. Αγώνας ενάντια στη βία σημαίνει μάχη για την οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία όλων των γυναικών, που περνά μέσα από τον αγώνα για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας για όλους.
Το σύγχρονο κράτος , εξακολουθεί να στηρίζεται και να εξοικονομεί τεράστια κέρδη από την απλήρωτη εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι. Το 1995, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι η απλήρωτη μαζί με την κακοπληρωμένη εργασία των γυναικών ετησίως αντιστοιχεί σε 11 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκόσμια! Αυτή είναι προφανώς μια τιμή που ούτε οι κυβερνήσεις δεν είναι πρόθυεςι να πληρώσουν. Γι'αυτό, τα "ιδανικά" της οικογένειας που είναι η "φυσική" ενασχόληση της γυναίκας ξαναέρχονται στην επιφάνεια για να δικαιολογήσουν την όλο και αυξανόμενη καταπίεση, εκμετάλλευση και τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Προς το σκοπό αυτό ξαναθυμάται όλα τα αντιδραστικά ιδεολογικά κατασκευάσματα περασμένων εποχών. Η καταπίεση δεν είναι μόνιμο και αναλλοίωτο στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας.
Ό,τι έχει δημιουργηθεί από ανθρώπους, μπορεί και να καταργηθεί από ανθρώπους. Η καταπίεση των γυναικών μπορεί να καταργηθεί, αλλά μόνο αν αλλάξει η οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας.
Και ξαναήρθαν στο προσκήνιο με το "δεύτερο κύμα" των γυναικείων κινημάτων που αναπτύχθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Σήμερα
Η πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών συγκεκριμενοποιείται άμεσα σήμερα στους αγώνες: στους τόπους δουλειάς και στα συνδικάτα, για να πάψουν οι διακρίσεις σε βάρος μας -που δεν συμφέρουν κανέναν εργαζόμενο. Στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενάντια στο σεξισμό και την ταξική επιλογή που πετάει πρώτα τις γυναίκες έξω. Στις γειτονιές, για παιδικούς σταθμούς, σχολεία, ΚΑΠΗ, χώρους πράσινου για να παίζουν τα παιδιά, κ.λπ. Για να είναι αποτελεσματική πρέπει να δίνεται μαζί με τους άντρες συναδέλφους μας, οι οποίοι ακόμα κι όταν διαφωνούν πρέπει να πειστούν γι'αυτό.
Η απελευθέρωση των γυναικών πρέπει να είναι κεντρικός στόχος του συνδικαλισμού, αν θέλει να σέβεται το όνομά του.
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟ
ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ
ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Οι χθεσινές διαδηλώσεις των εργατοϋπαλληλικών οργανώσεων κατά των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, για την οποία άλλοι ευθύνονται και πρέπει να πληρώσουν, στρέφονταν και κατά των αθλίων γερμανικών σχολίων κατά του Ελληνικού Λαού, η αιτία των οποίων δεν είναι η ουδέποτε εκφρασθείσα απαίτησή μας «να πληρώσουν οι Γερμανοί τα δικά μας λάθη», αλλά η ζωντανή και λανθάνουσα μνήμη τους για την ένδοξη Αντίστασή μας κατά της βάρβαρης γερμανικής Κατοχής του 1940-1944.
Δυστυχώς ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι –ελπίζουμε όχι και ο Γερμανικός Λαός- μνησικακούν κατά του Λαού μας για την Αντίστασή του και τις συνέπειες που είχε σε βάρος της Γερμανικής εξόρμησης για την υποταγή της Ευρώπης και όχι μόνον.
Εκείνο όμως που μας συντάραξε περισσότερο από τα γερμανικά σχόλια και δημοσιεύματα, ήταν η χτεσινή συμπεριφορά των αστυνομικών κατά του πρώτου ήρωα της Εθνικής μας Αντίστασης, του Μανόλη Γλέζου, που μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, πριν περάσει ένας μήνας από την ανάρτησή της. Ο Μανόλης Γλέζος από το 1996 είναι Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και αγωνίζεται για την επίλυση του εθνικού αυτού θέματος, ενώ οι κυβερνήσεις μας αδρανούν. Ασφαλώς οι αστυφύλακες που διέπραξαν το ολέθριο αυτό λάθος δεν γνώριζαν ποιός ήταν ο ασπρομάλλης που κλωτσούσαν, του έριχναν άφθονα ασφυξιογόνα στο πρόσωπο και τον έριξαν λιπόθυμο στο έδαφος και τώρα νοσηλεύεται στην εντατική της καρδιολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» για την αντιμετώπιση των σοβαρών βλαβών που υπέστη στο αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα, αλλά και στα μάτια του. Αυτό όμως δεν είναι ελαφρυντικό των δραστών και των προϊσταμένων τους, πρώτον γιατί τέτοιες βάρβαρες επιθέσεις δεν πρέπει να γίνονται κατά οποιουδήποτε πολίτη και δεύτερον γιατί είναι αδιανόητο να μην αναγνωρίζουν οι αστυνομικοί ποιός είναι ο Μανόλης Γλέζος. Έπρεπε να είχαν διδαχθεί ότι υπάρχουν στη χώρα μας πρόσωπα που κάνοντας το καθήκον τους έγραψαν ιστορία και πρέπει να τα αναγνωρίζουμε, να τα σεβόμαστε και να τα προστατεύουμε.
Αθήνα, 6 Μαρτίου 2010
Ο Αντιπρόεδρος του Ε.Σ.Δ.Γ.Ο.Ε Ο Γενικός Γραμματέας
Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης Ευάγγελος Μαχαίρας
ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Οι χθεσινές διαδηλώσεις των εργατοϋπαλληλικών οργανώσεων κατά των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, για την οποία άλλοι ευθύνονται και πρέπει να πληρώσουν, στρέφονταν και κατά των αθλίων γερμανικών σχολίων κατά του Ελληνικού Λαού, η αιτία των οποίων δεν είναι η ουδέποτε εκφρασθείσα απαίτησή μας «να πληρώσουν οι Γερμανοί τα δικά μας λάθη», αλλά η ζωντανή και λανθάνουσα μνήμη τους για την ένδοξη Αντίστασή μας κατά της βάρβαρης γερμανικής Κατοχής του 1940-1944.
Δυστυχώς ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι –ελπίζουμε όχι και ο Γερμανικός Λαός- μνησικακούν κατά του Λαού μας για την Αντίστασή του και τις συνέπειες που είχε σε βάρος της Γερμανικής εξόρμησης για την υποταγή της Ευρώπης και όχι μόνον.
Εκείνο όμως που μας συντάραξε περισσότερο από τα γερμανικά σχόλια και δημοσιεύματα, ήταν η χτεσινή συμπεριφορά των αστυνομικών κατά του πρώτου ήρωα της Εθνικής μας Αντίστασης, του Μανόλη Γλέζου, που μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, πριν περάσει ένας μήνας από την ανάρτησή της. Ο Μανόλης Γλέζος από το 1996 είναι Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και αγωνίζεται για την επίλυση του εθνικού αυτού θέματος, ενώ οι κυβερνήσεις μας αδρανούν. Ασφαλώς οι αστυφύλακες που διέπραξαν το ολέθριο αυτό λάθος δεν γνώριζαν ποιός ήταν ο ασπρομάλλης που κλωτσούσαν, του έριχναν άφθονα ασφυξιογόνα στο πρόσωπο και τον έριξαν λιπόθυμο στο έδαφος και τώρα νοσηλεύεται στην εντατική της καρδιολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» για την αντιμετώπιση των σοβαρών βλαβών που υπέστη στο αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα, αλλά και στα μάτια του. Αυτό όμως δεν είναι ελαφρυντικό των δραστών και των προϊσταμένων τους, πρώτον γιατί τέτοιες βάρβαρες επιθέσεις δεν πρέπει να γίνονται κατά οποιουδήποτε πολίτη και δεύτερον γιατί είναι αδιανόητο να μην αναγνωρίζουν οι αστυνομικοί ποιός είναι ο Μανόλης Γλέζος. Έπρεπε να είχαν διδαχθεί ότι υπάρχουν στη χώρα μας πρόσωπα που κάνοντας το καθήκον τους έγραψαν ιστορία και πρέπει να τα αναγνωρίζουμε, να τα σεβόμαστε και να τα προστατεύουμε.
Αθήνα, 6 Μαρτίου 2010
Ο Αντιπρόεδρος του Ε.Σ.Δ.Γ.Ο.Ε Ο Γενικός Γραμματέας
Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης Ευάγγελος Μαχαίρας
Γράμμα στην Bild
Αγαπητή Bild,
Λάβαμε με βαθιά συγκίνηση την επιστολή σας, χαιρόμεθα για τους φιλικούς χαιρετισμούς και ανταποδίδουμε. Καθ' ότι, δε, θέσατε την μεταξύ ημών φιλία στη βάση της αμοιβαίας ειλικρίνειας, θέλουμε να σας ενημερώσουμε για τη θερμή απήχηση των ευγενών παρατηρήσεών σας εδώ, στην Ελλάδα. Και να επισυνάψουμε δύο-τρεις ακόμη χρήσιμες πληροφορίες, για την ακόμη καλύτερη και ειλικρινέστερη προσέγγιση μεταξύ των δύο λαών.
Εδώ, στην Ελλάδα, είναι αλήθεια ότι πληρώνουμε, ενίοτε, 1.000 και πλέον ευρώ «μίζα» για να βρούμε κρεβάτι σε νοσοκομείο, αλλά δεν αφήνουμε ποτέ κανένα να πεθάνει - γηγενή κι αλλοδαπό, νόμιμο και παράνομο - επειδή δεν διαθέτει κάρτα υγείας ή ιδιωτική ασφάλεια.
Εδώ, στην Ελλάδα, ξυπνάμε επίσης νωρίς και δουλεύουμε σκληρά - δουλεύουμε δε και λίγο περισσότερο από εσάς, διότι έχουμε τουλάχιστον 5 λιγότερες αργίες ετησίως απ' ό,τι εκεί, στη Γερμανία (μη συμπεριλαμβανομένων των τοπικών εορτών και αργιών των συμπαθών κρατιδίων σας, μηδέ του εβδομαδιαίου φεστιβάλ μπίρας του Μονάχου).
Εδώ, στην Ελλάδα, ναι, έχουμε υψηλό χρέος, όπως κι εσείς, αλλά δεν μπορούμε να το πληρώσουμε όπως εσείς: Επειδή αντί να αποταμιεύουμε - όπως εσείς - επιμένουμε να έχουμε διαρκές έλλειμμα πληρωμών καταναλώνοντας δικά σας, εισαγόμενα προϊόντα. Επειδή, επίσης, έχουμε πολύ ωραίες, μοναδικές παραλίες, αλλά δεν μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε προς ίδιον όφελος καθ' ότι τις μισές μας τις πήρατε κάποτε κοψοχρονιάς και στις υπόλοιπες μισές έρχεστε περίπου τζάμπα κάθε καλοκαίρι. Επειδή, τέλος, εξακολουθείτε να μας χρωστάτε περί τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ από κάτι παλιές και ξεχασμένες πολεμικές αποζημιώσεις.
Εδώ, στην Ελλάδα, σκεφτήκαμε και την πρότασή σας να σας πουλήσουμε την Κέρκυρα, πέντε - έξι βραχονησίδες και τον Παρθενώνα ενδεχομένως. Αποφασίσαμε όμως να μην το πράξουμε, όχι γιατί δεν θέλουμε να ξεχρεώσουμε, αλλά γιατί έχετε μια εμφανή αδυναμία αντίληψης του φυσικού και πολιτισμικού κάλλους (βλ. Αφροδίτη της Μήλου). Κι όταν μας τα έδωσαν οι παππούδες μας, μας είπαν ότι αυτό είναι και το μοναδικό πραγματικό κεφάλαιο που έχουμε, μαζί μ' εκείνο το άλλο που εδώ, στην Ελλάδα, το λέμε φιλότιμο και αξιοπρέπεια.
Κατόπιν αυτών των αναγκαίων διευκρινίσεων, προσβλέπουμε διακαώς σε περαιτέρω σύσφιγξη των ειλικρινών μεταξύ μας φιλικών δεσμών.
Με τιμή,
Ανώνυμοι Ελληνες Εργαζόμενοι
Υ.Γ.: Γραμματόσημο δεν εσωκλείουμε γιατί δεν υπάρχει σάλιο...
ΚΕΡΔΟΣ
Παρασκήνια της συνεδρίασης Εξωτερικών Υποθέσεων για το Αρμενικό
Με 23 ψήφους έναντι 22 η Bουλή των Aντιπροσώπων στις ΗΠΑ αναγνώρισε τις σφαγές των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους ως γενοκτονία. Κόντρα στα εκατομμύρια που ξόδεψε η Τουρκία για να εμποδίσει την αναγνώριση από την Βουλή των Αντιπροσώπων δεν τα κατάφερε. Και η απόφαση, της έστειλε το δυνατό μήνυμα ότι η Τουρκία ούτε ψήφο έχει ούτε βέτο στο αμερικανικό Κογκρέσσο. Στην συζήτηση παρευρέθηκε και ο Τούρκος πρέσβης.
Παρακολούθησα δορυφορικά ζωντανά την συζήτηση και μου έκανε εντύπωση η εναρκτήρια ομιλία του προέδρου του σώματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Χάουαρτ Μπέρμαν. ΄Ηταν μια ομιλία καταπέλτης εναντίον της Τουρκίας καταγράφοντας μαρτυρίες για την γενοκτονία από αμερικανικά, βρετανικά, γερμανικά, ιταλικά, σουηδικά, και έγγραφα άλλων χωρών που επιβεβαιώνουν την βαρβαρότητα των Οθωμανών Τούρκων για την εκ προμελέτης σφαγή και εθνικό ξεκαθάρισμα των Αρμενίων.
Εκθέσεις και θέσεις ακαδημαικών, ερευνητών και από το Ισραήλ που καταδικάζουν την Τουρκία για τα εγκλήματά της. Ο κ. Μπέρμαν είπε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες ως ηγέτιδα χώρα στην υπεράσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει την ηθική υποχρέωση να περάσει το ψήφισμα. ΄Ισως να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις, όμως πιστεύω είπε, η Τουρκία εκτιμά τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ όσο εκτιμούμε και εμείς τις σχέσεις μας μαζί της. Ο δε κ. Άκερμαν που υποστήριξε την αναγνώριση, υπέδειξε τους τρείς επιζώντες της γενοκτονίας που παρευρέθηκαν, ηλικίας, 97, 98 και 105 και είπε « Είναι εδώ για δικαιοσύνη. Για πόσο ακόμα θα περιμένουν;”
Άλλος που μίλησε υπέρ της αναγνώρισης είπε, αυτά που λέμε και εμείς για χρόνια. Ενόσω τέτοια εγκλήματα παραμένουν ατιμώρητα κάποιοι θα συνεχίζουν να τα επαναλαμβάνουν. Είναι καιρός η Τουρκία να καταλάβει ότι δεν μπορεί να σταματήσει την αναγνώριση της γενοκτονίας. Την έχουν αναγνωρίσει 11 άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, η Ευρωπαική Ένωση, όλη η Ευρώπη, συνολικά άλλες 25 χώρες, δεν μπορούν οι ΗΠΑ να παραμείνουν απαθείς. Η Τουρκία οφείλει να συνθηκολογήσει με το παρελθόν της...
Δεν μπορεί να προεξοφληθεί η έκβαση του ψηφίσματος, κατά πόσο δηλαδή θα φθάσει στην ολομέλεια της Βουλής, αλλά ο πρόεδρος της Επιτροπής είχε δηλώσει ότι θα το φέρει ενώπιον της αν θα υπάρξουν αρκετοί ψήφοι για να περάσει. ΄Ομως είναι ενδεικτικό ότι και παρόλες τις τουρκικές πιέσεις ως αποτέλεσμα των οποίων η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον ζήτησε από τον πρόεδρο της επιτροπής να ακυρώσει την συζήτηση επικαλούμενη τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι θα χαλάσει το κλίμα ομαλοποίησης σχέσεων Αρμενίας-Τουρκίας, ο πρόεδρος απέρριψε τους ισχυρισμούς. Απάντησε κατά την συζήτηση ότι τα πρωτόκολλα που υπέγραψε ο Ερτογκάν δεν έχει καμία διάθεση να τα εφαρμόσει. ΄Αρα δεν αξίζουν το χαρτί στα οποία γράφτηκαν.
Να πούμε ότι παρόμοια ψηφίσματα εγκρίθηκαν από τη Βουλή και το 1975 και το 1984 αλλά δεν πέρασαν στην ολομέλεια. Το 2000 δε ψήφισμα για την γενοκτονία βρισκόταν καθ΄όδόν προς το Βουλή όταν η ψηφοφορία αιφνίδια διακόπηκε με επέμβαση του τότε προέδρου Κλίντον, όπως έγραψαν οι Λος Άντζελες Τάιμς. Αλλά και το 2007 όταν επενέβη ο πατέρας Μπούς.
Ο φιλότουρκος Μαικ Μακμάν – και κάποιοι δικοί μας...
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι όλοι οι Δημοκρατικοί στην περιφέρεια της Νέας Υόρκης ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης εκτός του Μάικ Μακμάν, ο οποίος φανερά υποστηρίζει το τουρκικό λόμπυ και τις θέσεις της Άγκυρας. Αλλά επικαλείται ότι είναι και ...φίλος τόσο των Ελληνοκυπρίων όσο και των Τουρκοκυπρίων για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας! Υποστηρίζεται περιέργως και από κάποιους Ελληνοκύπριους. Οι οποίοι τις τελευταίες μέρες δυστυχώς αντί να τον πιέσουν και να τον στριμώξουν να υποστηρίξει την αναγνώριση της γενοκτονίας, ενώνοντας τη φωνή τους με όλους τους Αρμένιους και Έλληνες για το σκοπό αυτό, κάποιοι επώνυμοι λοιπόν, (διατηρώ λεπτομερώς τις δηλώσεις τους μέσω εμειλς) καλούσαν τους δικούς μας που δούλευαν για την αναγνώριση, να αφήσουν ήσυχο τον Μακμάν γιατί είναι φίλος μας και ότι άλλο το κυπριακό και άλλο το αρμενικό ή το κουρδικό, άρα δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν αυτά ή το γεγονός ότι αυτός ασπάστηκε το τουρκικό λόμπυ. Μας φτάνει που είναι φίλος της Κύπρου! (Διζωνικός όντως).
Μάλιστα ένας επώνυμος έφθασε στο προκλητικό σημείο να τους κατηγόρησε κιόλας πως «κάνουν ζημιά στο Κυπριακό»! Πως; Επειδή εκθέτουν την τουρκική σχέση του Μακμάν και τον πίεζαν να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης και επειδή είναι οοι Ε/κ αυτοί απορρίπτουν την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που υποστηρίζει και ο «φίλος» Μακμάν του τουρκικού λόμπυ! Αφήστε τον Μακμάν ήσυχο έλεγαν...(Σ.Σ. Ελληνοκύπριοι της ΠΣΕΚΑ δεξιώθηκαν σε «μπάρπεγκιου» πρόσφατα τον Μακμάν, υπάρχουν οι φωτογραφίες, αλλά δεν θεώρησαν πρέπον να τον στριμώξουν να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης).
Το πόση πραγματική «ζημιά» ΠΑΡΟΛΙΓΟΝ να προκαλούσε άμεσα στο Κυπριακό, λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσυπογραφή της γενοκτονίας πέρασε με μία ψήφο, η φιλο- Μακμανική τους αφοσίωση, έχει καταγραφεί αρνητικότατα γι΄αυτούς και το ρόλο τους. (΄Ενας από αυτούς είναι και των ΜΜΕ προς Κύπρο).
Ενώ η περιφερειακή επιτροπή της μεγαλύτερης ελληνοαμερικανικής οργάνωσης ΑΧΕΠΑ με επιστολή της προς τον Μάικ Μακμάν τον κάλεσε να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης. ΄Ομως τέτοια έκκληση δεν έγινε από τις ελληνοκυπριακές οργανώσεις.
Κλείνω με την αινιγματική δήλωση του κ. Basil Mossaides, διευθυντή της ΑΧΕΠΑ ο οποίος (βλέπε πιο κάτω) είπε μεταξύ άλλων: «...Οι ηγέτες της Ελληνοαμερικανικής οργάνωσης πιστεύουν πως η Ιστορία δεν αλλάζει ούτε με την πάροδο του χρόνου ούτε από λομπίστες με μεγάλες τσέπες.» Καταλήγοντας ο κ. Μοσαϊδης τόνισε πως «η ΑΧΕΠΑ σαν οργάνωση που στάθηκε πάντοτε υπέρ της αλήθειας και υπέρ του δικαιώματος των ανθρώπων να ζουν χωρίς φόβο, εκφράζει ευγνωμοσύνη στα μέλη του Κογκρέσου που με την ψήφο τους έκαναν ότι ήταν σωστό να γίνει»
Εν τω μεταξύ η Τουρκία κάλεσε τον πρέσβη της στην Άγκυρα για διαβούλευση.
Φανούλα Αργυρού Ερευνήτρια/συγγραφέας Λονδίνο. 5.3.2010
www.cyprusactionnetwork.org
Παρακολούθησα δορυφορικά ζωντανά την συζήτηση και μου έκανε εντύπωση η εναρκτήρια ομιλία του προέδρου του σώματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Χάουαρτ Μπέρμαν. ΄Ηταν μια ομιλία καταπέλτης εναντίον της Τουρκίας καταγράφοντας μαρτυρίες για την γενοκτονία από αμερικανικά, βρετανικά, γερμανικά, ιταλικά, σουηδικά, και έγγραφα άλλων χωρών που επιβεβαιώνουν την βαρβαρότητα των Οθωμανών Τούρκων για την εκ προμελέτης σφαγή και εθνικό ξεκαθάρισμα των Αρμενίων.
Εκθέσεις και θέσεις ακαδημαικών, ερευνητών και από το Ισραήλ που καταδικάζουν την Τουρκία για τα εγκλήματά της. Ο κ. Μπέρμαν είπε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες ως ηγέτιδα χώρα στην υπεράσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει την ηθική υποχρέωση να περάσει το ψήφισμα. ΄Ισως να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις, όμως πιστεύω είπε, η Τουρκία εκτιμά τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ όσο εκτιμούμε και εμείς τις σχέσεις μας μαζί της. Ο δε κ. Άκερμαν που υποστήριξε την αναγνώριση, υπέδειξε τους τρείς επιζώντες της γενοκτονίας που παρευρέθηκαν, ηλικίας, 97, 98 και 105 και είπε « Είναι εδώ για δικαιοσύνη. Για πόσο ακόμα θα περιμένουν;”
Άλλος που μίλησε υπέρ της αναγνώρισης είπε, αυτά που λέμε και εμείς για χρόνια. Ενόσω τέτοια εγκλήματα παραμένουν ατιμώρητα κάποιοι θα συνεχίζουν να τα επαναλαμβάνουν. Είναι καιρός η Τουρκία να καταλάβει ότι δεν μπορεί να σταματήσει την αναγνώριση της γενοκτονίας. Την έχουν αναγνωρίσει 11 άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, η Ευρωπαική Ένωση, όλη η Ευρώπη, συνολικά άλλες 25 χώρες, δεν μπορούν οι ΗΠΑ να παραμείνουν απαθείς. Η Τουρκία οφείλει να συνθηκολογήσει με το παρελθόν της...
Δεν μπορεί να προεξοφληθεί η έκβαση του ψηφίσματος, κατά πόσο δηλαδή θα φθάσει στην ολομέλεια της Βουλής, αλλά ο πρόεδρος της Επιτροπής είχε δηλώσει ότι θα το φέρει ενώπιον της αν θα υπάρξουν αρκετοί ψήφοι για να περάσει. ΄Ομως είναι ενδεικτικό ότι και παρόλες τις τουρκικές πιέσεις ως αποτέλεσμα των οποίων η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον ζήτησε από τον πρόεδρο της επιτροπής να ακυρώσει την συζήτηση επικαλούμενη τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι θα χαλάσει το κλίμα ομαλοποίησης σχέσεων Αρμενίας-Τουρκίας, ο πρόεδρος απέρριψε τους ισχυρισμούς. Απάντησε κατά την συζήτηση ότι τα πρωτόκολλα που υπέγραψε ο Ερτογκάν δεν έχει καμία διάθεση να τα εφαρμόσει. ΄Αρα δεν αξίζουν το χαρτί στα οποία γράφτηκαν.
Να πούμε ότι παρόμοια ψηφίσματα εγκρίθηκαν από τη Βουλή και το 1975 και το 1984 αλλά δεν πέρασαν στην ολομέλεια. Το 2000 δε ψήφισμα για την γενοκτονία βρισκόταν καθ΄όδόν προς το Βουλή όταν η ψηφοφορία αιφνίδια διακόπηκε με επέμβαση του τότε προέδρου Κλίντον, όπως έγραψαν οι Λος Άντζελες Τάιμς. Αλλά και το 2007 όταν επενέβη ο πατέρας Μπούς.
Ο φιλότουρκος Μαικ Μακμάν – και κάποιοι δικοί μας...
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι όλοι οι Δημοκρατικοί στην περιφέρεια της Νέας Υόρκης ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης εκτός του Μάικ Μακμάν, ο οποίος φανερά υποστηρίζει το τουρκικό λόμπυ και τις θέσεις της Άγκυρας. Αλλά επικαλείται ότι είναι και ...φίλος τόσο των Ελληνοκυπρίων όσο και των Τουρκοκυπρίων για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας! Υποστηρίζεται περιέργως και από κάποιους Ελληνοκύπριους. Οι οποίοι τις τελευταίες μέρες δυστυχώς αντί να τον πιέσουν και να τον στριμώξουν να υποστηρίξει την αναγνώριση της γενοκτονίας, ενώνοντας τη φωνή τους με όλους τους Αρμένιους και Έλληνες για το σκοπό αυτό, κάποιοι επώνυμοι λοιπόν, (διατηρώ λεπτομερώς τις δηλώσεις τους μέσω εμειλς) καλούσαν τους δικούς μας που δούλευαν για την αναγνώριση, να αφήσουν ήσυχο τον Μακμάν γιατί είναι φίλος μας και ότι άλλο το κυπριακό και άλλο το αρμενικό ή το κουρδικό, άρα δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν αυτά ή το γεγονός ότι αυτός ασπάστηκε το τουρκικό λόμπυ. Μας φτάνει που είναι φίλος της Κύπρου! (Διζωνικός όντως).
Μάλιστα ένας επώνυμος έφθασε στο προκλητικό σημείο να τους κατηγόρησε κιόλας πως «κάνουν ζημιά στο Κυπριακό»! Πως; Επειδή εκθέτουν την τουρκική σχέση του Μακμάν και τον πίεζαν να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης και επειδή είναι οοι Ε/κ αυτοί απορρίπτουν την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που υποστηρίζει και ο «φίλος» Μακμάν του τουρκικού λόμπυ! Αφήστε τον Μακμάν ήσυχο έλεγαν...(Σ.Σ. Ελληνοκύπριοι της ΠΣΕΚΑ δεξιώθηκαν σε «μπάρπεγκιου» πρόσφατα τον Μακμάν, υπάρχουν οι φωτογραφίες, αλλά δεν θεώρησαν πρέπον να τον στριμώξουν να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης).
Το πόση πραγματική «ζημιά» ΠΑΡΟΛΙΓΟΝ να προκαλούσε άμεσα στο Κυπριακό, λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσυπογραφή της γενοκτονίας πέρασε με μία ψήφο, η φιλο- Μακμανική τους αφοσίωση, έχει καταγραφεί αρνητικότατα γι΄αυτούς και το ρόλο τους. (΄Ενας από αυτούς είναι και των ΜΜΕ προς Κύπρο).
Ενώ η περιφερειακή επιτροπή της μεγαλύτερης ελληνοαμερικανικής οργάνωσης ΑΧΕΠΑ με επιστολή της προς τον Μάικ Μακμάν τον κάλεσε να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης. ΄Ομως τέτοια έκκληση δεν έγινε από τις ελληνοκυπριακές οργανώσεις.
Κλείνω με την αινιγματική δήλωση του κ. Basil Mossaides, διευθυντή της ΑΧΕΠΑ ο οποίος (βλέπε πιο κάτω) είπε μεταξύ άλλων: «...Οι ηγέτες της Ελληνοαμερικανικής οργάνωσης πιστεύουν πως η Ιστορία δεν αλλάζει ούτε με την πάροδο του χρόνου ούτε από λομπίστες με μεγάλες τσέπες.» Καταλήγοντας ο κ. Μοσαϊδης τόνισε πως «η ΑΧΕΠΑ σαν οργάνωση που στάθηκε πάντοτε υπέρ της αλήθειας και υπέρ του δικαιώματος των ανθρώπων να ζουν χωρίς φόβο, εκφράζει ευγνωμοσύνη στα μέλη του Κογκρέσου που με την ψήφο τους έκαναν ότι ήταν σωστό να γίνει»
Εν τω μεταξύ η Τουρκία κάλεσε τον πρέσβη της στην Άγκυρα για διαβούλευση.
Φανούλα Αργυρού Ερευνήτρια/συγγραφέας Λονδίνο. 5.3.2010
www.cyprusactionnetwork.org
Ο εκβαρβαρισμός της πολιτικής των ΗΠΑ μέσω Άγκυρας
Ο Ερρίκος Μόργκενταου, πρέσβης των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη το 1915, υπήρξε ζωντανός μάρτυρας της τουρκικής βαρβρότητας εναντίον των Αρμενίων. Τη μαρτυρία του παρέδωσε στην ανθρωπότητα με το βιβλίο του "Τα μυστικά του Βοσπόρου". Η κ. Κλίντον θα πρέπει να το διαβάσει, πριν αποφασίσει να εκβαρβαρίσει εκ νέου τις ΗΠΑ.
Η Κλίντον τάσσεται κατά της υπερψήφισης της «γενοκτονίας» των Αρμενίων
Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Χ. Κλίντον δήλωσε ότι η κυβέρνηση Ομπάμα θα «εργαστεί σκληρά» για να αποτρέψει την υπερψήφιση της απόφασης που χαρακτηρίζει «γενοκτονία» τη σφαγή των Αρμενίων από το Κογκρέσο.
Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα θα εργαστεί «πολύ σκληρά» προκειμένου να αποτρέψει την ψήφιση νομοσχεδίου το οποίο χαρακτηρίζει τη σφαγή των Αρμενίων «γενοκτονία», δήλωσε η αμερικανίδα ΥΠΕΞ Χίλαρι Ρόνταμ Κλίντον αναφερόμενη στο κείμενο που επεξεργάζεται το Κογκρέσο από τη Γουατεμάλα, όπου πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη χθες Παρασκευή.
Η Κλίντον δήλωσε στην διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι η κυβέρνηση Ομπάμα θα επιδιώξει την αποτροπή της διεξαγωγής ψηφοφορίας επί του κειμένου στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Λίγο νωρίτερα είχε συνάντηση με τον πρόεδρο της Γουατεμάλας Άλβαρο Κολόμ, στον τελευταίο σταθμό της Λατινοαμερικανικής περιοδείας της που συμπεριέλαβε επισκέψεις σε Ουρουγουάη, Αργεντινή, Χιλή, Βραζιλία και Κόστα Ρίκα.
Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων ενέκρινε την Πέμπτη το νομοσχέδιο που κάνει λόγο περί «γενοκτονίας» όσον αφορά στη μαζική σφαγή Αρμενίων στην διάρκεια του Α' ΠΠ.
Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόσι θα πρέπει να αποφασίσει εάν η μη δεσμευτική απόφαση θα πρέπει να τεθεί σε ψηφοφορία. Η Άγκυρα προειδοποίησε ότι εάν το κείμενο υπερψηφιστεί αυτό θα έβλαπτε σε σημαντικό βαθμό τις σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες-μέλη του NATO.
Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει αντιταχθεί στην υπερψήφιση του κειμένου, με το επιχείρημα ότι μπορεί να τορπιλίσει τις προσπάθειες «συμφιλίωσης» Τουρκίας-Αρμενίας, τις οποίες στηρίζει η Ουάσινγκτον. Ο Ομπάμα τηλεφώνησε στον Τούρκο πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν την Τετάρτη για να τον καθησυχάσει.
Ο Τούρκος πρεσβευτής στην Ουάσινγκτον Ναμίκ Ταν ανεκλήθη στην Άγκυρα για διαβουλεύσεις μετά την έγκριση του κειμένου από την Επιτροπή σε μια οριακή ψηφοφορία (23-22).
Οι Αρμένιοι θεωρούν ότι η συστηματική οργανωμένη σφαγή 1,5 εκατ. ανθρώπων από τους Οθωμανούς στην διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου οφείλει να χαρακτηριστεί γενοκτονία. Η Άγκυρα διαψεύδει ότι επρόκειτο για γενοκτονία, υποστηρίζοντας πως ο αριθμός των Αρμενίων που χάθηκαν στη σφαγή ήταν πολύ μικρότερος και ότι δεν ήταν οργανωμένη αλλά αποτέλεσμα ταραχών που έπληξαν και άλλες εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες την εποχή εκείνη.
Το ζήτημα έχει προκαλέσει ένταση και στις σχέσεις της Τουρκίας με Ευρωπαϊκές χώρες--ειδικά τη Γαλλία.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ
Η Κλίντον τάσσεται κατά της υπερψήφισης της «γενοκτονίας» των Αρμενίων
Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Χ. Κλίντον δήλωσε ότι η κυβέρνηση Ομπάμα θα «εργαστεί σκληρά» για να αποτρέψει την υπερψήφιση της απόφασης που χαρακτηρίζει «γενοκτονία» τη σφαγή των Αρμενίων από το Κογκρέσο.
Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα θα εργαστεί «πολύ σκληρά» προκειμένου να αποτρέψει την ψήφιση νομοσχεδίου το οποίο χαρακτηρίζει τη σφαγή των Αρμενίων «γενοκτονία», δήλωσε η αμερικανίδα ΥΠΕΞ Χίλαρι Ρόνταμ Κλίντον αναφερόμενη στο κείμενο που επεξεργάζεται το Κογκρέσο από τη Γουατεμάλα, όπου πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη χθες Παρασκευή.
Η Κλίντον δήλωσε στην διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι η κυβέρνηση Ομπάμα θα επιδιώξει την αποτροπή της διεξαγωγής ψηφοφορίας επί του κειμένου στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Λίγο νωρίτερα είχε συνάντηση με τον πρόεδρο της Γουατεμάλας Άλβαρο Κολόμ, στον τελευταίο σταθμό της Λατινοαμερικανικής περιοδείας της που συμπεριέλαβε επισκέψεις σε Ουρουγουάη, Αργεντινή, Χιλή, Βραζιλία και Κόστα Ρίκα.
Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων ενέκρινε την Πέμπτη το νομοσχέδιο που κάνει λόγο περί «γενοκτονίας» όσον αφορά στη μαζική σφαγή Αρμενίων στην διάρκεια του Α' ΠΠ.
Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόσι θα πρέπει να αποφασίσει εάν η μη δεσμευτική απόφαση θα πρέπει να τεθεί σε ψηφοφορία. Η Άγκυρα προειδοποίησε ότι εάν το κείμενο υπερψηφιστεί αυτό θα έβλαπτε σε σημαντικό βαθμό τις σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες-μέλη του NATO.
Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει αντιταχθεί στην υπερψήφιση του κειμένου, με το επιχείρημα ότι μπορεί να τορπιλίσει τις προσπάθειες «συμφιλίωσης» Τουρκίας-Αρμενίας, τις οποίες στηρίζει η Ουάσινγκτον. Ο Ομπάμα τηλεφώνησε στον Τούρκο πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν την Τετάρτη για να τον καθησυχάσει.
Ο Τούρκος πρεσβευτής στην Ουάσινγκτον Ναμίκ Ταν ανεκλήθη στην Άγκυρα για διαβουλεύσεις μετά την έγκριση του κειμένου από την Επιτροπή σε μια οριακή ψηφοφορία (23-22).
Οι Αρμένιοι θεωρούν ότι η συστηματική οργανωμένη σφαγή 1,5 εκατ. ανθρώπων από τους Οθωμανούς στην διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου οφείλει να χαρακτηριστεί γενοκτονία. Η Άγκυρα διαψεύδει ότι επρόκειτο για γενοκτονία, υποστηρίζοντας πως ο αριθμός των Αρμενίων που χάθηκαν στη σφαγή ήταν πολύ μικρότερος και ότι δεν ήταν οργανωμένη αλλά αποτέλεσμα ταραχών που έπληξαν και άλλες εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες την εποχή εκείνη.
Το ζήτημα έχει προκαλέσει ένταση και στις σχέσεις της Τουρκίας με Ευρωπαϊκές χώρες--ειδικά τη Γαλλία.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ
Βρέθηκαν άταφα οστά στον Πενταδάκτυλο
Πιστεύεται ότι ανήκουν σε καταδρομείς που έπεσαν μαχόμενοι .
ΔΕΚΑ λείψανα έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής στον Πενταδάκτυλο επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες ότι εθνοφρουροί έπεσαν μαχόμενοι εναντίον του τουρκικού στρατού και παρέμειναν άταφοι από την περίοδο της τουρκικής εισβολής, το 1974. Τα λείψανα δεν είναι ολοκληρωμένα, είτε λόγω βομβαρδισμού, είτε για άλλους λόγους.
ΒΑΣΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΔΕΚΑ λείψανα έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής στον Πενταδάκτυλο επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες ότι εθνοφρουροί έπεσαν μαχόμενοι εναντίον του τουρκικού στρατού και παρέμειναν άταφοι από την περίοδο της τουρκικής εισβολής, το 1974. Τα λείψανα δεν είναι ολοκληρωμένα, είτε λόγω βομβαρδισμού, είτε για άλλους λόγους.
Τα άταφα οστά βρέθηκαν σε βουνοκορφές και περισυνελέγησαν από τα δύο συνεργεία της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ) που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Λείψανα βρέθηκαν και στις δύο πλευρές του Πενταδακτύλου, δηλαδή και προς την πλευρά της Κερύνειας και προς την πλευρά της Λευκωσίας. Μερικά από τα λείψανα βρέθηκαν κοντά στο σημείο όπου υπάρχουν ραντάρ των Τούρκων. Δεν αποκλείεται κατά τη διάρκεια των εργασιών που διεξάγονται να βρεθούν και άλλα οστά, τα οποία θα οδηγηθούν για ολοκλήρωση των λειψάνων (για όσα μπορούν να γίνουν) και ακολούθως για ταυτοποίηση με τη μέθοδο DΝΑ.
Μέχρι σήμερα πάντως τα οστά ήταν εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες και τμήματα τους βρέθηκαν καλυμμένα, γεγονός που αποδίδεται στη σκόνη που επικάθησε με την πάροδο του χρόνου. Δεν φαίνεται να είχαν θαφτεί ποτέ, αλλά ούτε και πιστεύεται ότι την περίοδο της εισβολής οι Τούρκοι έθαψαν τους Ελληνοκύπριους νεκρούς.
Μέχρι στιγμής δεν έγινε γνωστό κατά πόσον τα λείψανα ανήκουν σε αγνοούμενους ή σε πεσόντες για τους οποίους υπήρχαν μεν πληροφορίες ότι σκοτώθηκαν, χωρίς ωστόσο να έχουν ανευρεθεί. Στη συγκεκριμένη περιοχή έδρασαν καταδρομείς της 31ης και της 33ης Μοίρας αν και δεν αποκλείεται μέρος των λειψάνων να ανήκει και σε στρατιώτες άλλων μονάδων. Η 33η Μοίρα Καταδρομών έχασε 66 άνδρες το 1974, περιλαμβανομένου του ταγματάρχη Καστάνη Γεώργιου, ο οποίος έπεσε στον Άγιο Ιλαρίωνα. Από τους 66 στρατιώτες, οι 14 έπεσαν στον Πενταδάκτυλο, στον Άγιο Ιλαρίωνα και στην Άσπρη Μούττη, ενώ οι υπόλοιποι κυρίως στην Κερύνεια, στον Άγιο Γεώργιο και στον Καραβά.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
ΔΕΚΑ λείψανα έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής στον Πενταδάκτυλο επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες ότι εθνοφρουροί έπεσαν μαχόμενοι εναντίον του τουρκικού στρατού και παρέμειναν άταφοι από την περίοδο της τουρκικής εισβολής, το 1974. Τα λείψανα δεν είναι ολοκληρωμένα, είτε λόγω βομβαρδισμού, είτε για άλλους λόγους.
ΒΑΣΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΔΕΚΑ λείψανα έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής στον Πενταδάκτυλο επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες ότι εθνοφρουροί έπεσαν μαχόμενοι εναντίον του τουρκικού στρατού και παρέμειναν άταφοι από την περίοδο της τουρκικής εισβολής, το 1974. Τα λείψανα δεν είναι ολοκληρωμένα, είτε λόγω βομβαρδισμού, είτε για άλλους λόγους.
Τα άταφα οστά βρέθηκαν σε βουνοκορφές και περισυνελέγησαν από τα δύο συνεργεία της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ) που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Λείψανα βρέθηκαν και στις δύο πλευρές του Πενταδακτύλου, δηλαδή και προς την πλευρά της Κερύνειας και προς την πλευρά της Λευκωσίας. Μερικά από τα λείψανα βρέθηκαν κοντά στο σημείο όπου υπάρχουν ραντάρ των Τούρκων. Δεν αποκλείεται κατά τη διάρκεια των εργασιών που διεξάγονται να βρεθούν και άλλα οστά, τα οποία θα οδηγηθούν για ολοκλήρωση των λειψάνων (για όσα μπορούν να γίνουν) και ακολούθως για ταυτοποίηση με τη μέθοδο DΝΑ.
Μέχρι σήμερα πάντως τα οστά ήταν εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες και τμήματα τους βρέθηκαν καλυμμένα, γεγονός που αποδίδεται στη σκόνη που επικάθησε με την πάροδο του χρόνου. Δεν φαίνεται να είχαν θαφτεί ποτέ, αλλά ούτε και πιστεύεται ότι την περίοδο της εισβολής οι Τούρκοι έθαψαν τους Ελληνοκύπριους νεκρούς.
Μέχρι στιγμής δεν έγινε γνωστό κατά πόσον τα λείψανα ανήκουν σε αγνοούμενους ή σε πεσόντες για τους οποίους υπήρχαν μεν πληροφορίες ότι σκοτώθηκαν, χωρίς ωστόσο να έχουν ανευρεθεί. Στη συγκεκριμένη περιοχή έδρασαν καταδρομείς της 31ης και της 33ης Μοίρας αν και δεν αποκλείεται μέρος των λειψάνων να ανήκει και σε στρατιώτες άλλων μονάδων. Η 33η Μοίρα Καταδρομών έχασε 66 άνδρες το 1974, περιλαμβανομένου του ταγματάρχη Καστάνη Γεώργιου, ο οποίος έπεσε στον Άγιο Ιλαρίωνα. Από τους 66 στρατιώτες, οι 14 έπεσαν στον Πενταδάκτυλο, στον Άγιο Ιλαρίωνα και στην Άσπρη Μούττη, ενώ οι υπόλοιποι κυρίως στην Κερύνεια, στον Άγιο Γεώργιο και στον Καραβά.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Σάββατο 6 Μαρτίου 2010
Υπολογιστής από Bamboo
Οι Κινέζοι θέλοντας να δείξουν την οικολογική τους συνείδηση αποφάσισαν να κατασκευάσουν υπολογιστές σχεδόν εξ’ολοκλήρου από ξύλο Bamboo! Συγκεκριμένα κατασκεύασαν ξύλινες οθόνες, ποντίκια και πληκτρολόγια, τα οποία δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα αντίστοιχα πλαστικά που κυκλοφορούσαν μέχρι τώρα.http://www.otherside.gr/
Προκλητική αφίσα για Θράκη- Μακεδονία στη Φιλιππούπολη
Την Θράκη τη Μακεδονία και εδάφη των Σκοπίων, της Ρουμανίας, της Σερβίας, της Αλβανίας και της Τουρκίας προσαρτημένα στη μαμά Βουλγαρία, δείχνουν 10 χάρτες που αναρτήθηκαν προχθές σε σταυροδρόμια της Φιλιππούπολης στην γειτονική Βουλγαρία.
Πρόκειται για απόφαση του Δημάρχου της Βουλγάρικης πόλης Σλάφτσο Ατανάσοφ, ο οποίος ανήκει στην Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση, το ακραίο εθνικιστικό κόμμα που αυτή τη στιγμή είναι κυβερνών στα Σκόπια. Είναι οι γνωστοί κομιτατζήδες. Το κόμμα αυτό στην Βουλγαρία έχει ποσοστό μόλις 2% αλλά ο συγκεκριμένος αυτοδιοικητικός κατέβηκε ως ανεξάρτητος και έτσι εξελέγη.
Ο χάρτης αυτός αναρτήθηκε ως μεγάλη αφίσα 5Χ3 στους δρόμους της βουλγαρικής πόλης την 3 η Μαρτίου 2010, ημέρα εθνικής επετείου της Βουλγαρίας, η γνωστή ως «Συμφωνία του Αγίου Στεφάνου». Πρόκειται για έναν χάρτη του 1878 της λεγόμενης «Μεγάλης Βουλγαρίας» την οποία πιθανότατα θέλουν να αναβιώσουν οι βόρειοι γείτονες μας.
Ο Έλληνας Πρόξενος κος Νίκος Πιπερίγκος παρέστη στις θρησκευτικές εκδηλώσεις αλλά απουσίασε από τις ομιλίες. Μάλιστα έκανε διάβημα και ζήτησε να δει τον Δήμαρχο της Φιλιππούπολης ο οποίος δεν τον δέχτηκε και προτίμησε να πάει διακοπές… Παρόλα αυτά ο κ. Πιπερίγκος είδε τον Περιφερειάρχη της περιοχής Ιβάν Τότεφ, ο οποίος χαρακτήρισε απαράδεκτη την στάση του Δημάρχου σύμφωνα με το πρωτόκολλο επικοινωνίας με διπλωμάτες.
Ο κ. Πιπερίγκος έθεσε μάλιστα το ερώτημα: «Πώς θα αισθανθεί ο Έλληνας επισκέπτης όταν δει τις πόλεις του να είναι προσαρτημένες στην Βουλγαρία;» προσθέτοντας με νόημα ότι τέτοιες λογικές δεν ταιριάζουν στην Ευρώπη του 21 ου αιώνα.
Δημοσιεύματα Βουλγαρίας
Mε τίτλο: «Η Φιλιππούπολη αψήφησε τον Έλληνα Πρόξενο», η εφημερίδα Τelegraf γράφει: «ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου της Φιλιππούπολης Ilko Iliev, δήλωσε με πείσμα ότι δεν θα αποσύρουμε τις αφίσες για την 3 η Μαρτίου, ανεξάρτητα αν αρέσει ή όχι αυτό στον Έλληνα Πρόξενο. Αυτή είναι η δική μας ιστορία».
Ο Αντιδήμαρχος Petko Atanasov παραδέχθηκε ότι αυτό γίνεται για πρώτη φορά, αλλά τα περασμένα χρόνια κυκλοφορούσαν πάνω από 20.000 ευχητήριες κάρτες με τον ίδιο χάρτη της Βουλγαρίας του Αγίου Στεφάνου!!!
Σύμφωνα με τον κ. Ν. Πιπερίγκο, οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών είναι οι καλύτερες δυνατές, παραθέτοντας ως παράδειγμα την πρόσφατη διάνοιξη την διάβασης Ζλατογκράντ- Θέρμες. Μάλιστα το σκάνδαλο ξέσπασε τη στιγμή που η Φιλιππούπολη θέλει να καθιερώσει τακτική αεροπορική γραμμή μέχρι την Αθήνα.
Στην εφημερίδα «ΤΡΟΥΝΤ» οι συνάδελφοι βάζουν τα πράγματα στη θέση τους. Γράφουν συγκεκριμένα: «Οι «βοεβόδες» δεν ανησύχησαν για το γεγονός ότι οι γείτονες ενδέχεται να θέσουν υπό αμφιβολία τα εγκαίνια της αεροπορικής γραμμής Φιλιππούπολη- Αθήνα.
Έβαλαν, μάλιστα, επιπρόσθετο λάδι στη φωτιά κυκλοφορώντας έντονη δήλωση, στην οποία συνέστησαν στον Πρόξενο να «απευθυνθεί στην Εθνοσυνέλευση με πρόταση να καταργηθεί η 3 η Μαρτίου ως εθνική εορτή, διότι κινδυνεύει κάθε χρόνο να αισθάνεται θιγμένος από το γεγονός ότι η Βούλγαροι τιμούν το σύμβολο της έστω και εφήμερης βουλγαρικής εθνικής ένωσης».
Σε κύριο άρθρο της εφημερίδας Τέλεγκραφ τονίζεται, μεταξύ άλλων: «ζούμε πλέον σε έναν διαφορετικό σύγχρονο κόσμο, στον οποίο οι εδαφικές αξιώσεις έχουν ξεχαστεί πλέον. Και καλύτερα. Στην ιστορία της η Βουλγαρία πάντα την παθαίνει από την εδαφική λαιμαργία της, πρώτα στους Βαλκανικούς πολέμους, στη συνέχεια και στους Παγκόσμιους πολέμους.
Πώς θα αισθανθεί η ίδια η Βουλγαρία αν δούμε, το 2010, να γιορτάζει η Τουρκία την εθνική της εορτή με χάρτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπου η Βουλγαρία είναι μόνο μία επαρχία;»
http://xanthi-news.blogspot.com/2010/03/blog-post_2740.html
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
.JPG)
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010
Η κυβέρνηση των Η.Π.Α. αποζημιώνει τους Ινδιάνους
Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοίνωσε ότι δέχεται να καταβάλλει αποζημίωση ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων στους Ινδιάνους της Αμερικής για να βρεθεί μία οριστική λύση στη δικαστική διαμάχη για τη διαχείριση των εδαφών και του πλούτου των αυτοχθόνων προγόνων τους από το αμερικανικό κράτος.
Η συμφωνία, που θα πρέπει να επικυρωθεί από τη Δικαιοσύνη και να εγκριθεί από το Κογκρέσο, θα θέσει τέλος σε μία διαμάχη που άρχισε το 1996. Από τη μία πλευρά βρίσκονται οι Ινδιάνοι της Αμερικής και από την άλλη οι ομοσπονδιακές αρχές, οι οποίες εγκαλούνται για κακή διαχείριση της γης και του πλούτου των αυτοχθόνων ιθαγενών.
«Οι ενάγοντες θα λάβουν περίπου 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια», σύμφωνα με την ανακοίνωση της αμερικανικής κυβέρνησης, εφόσον βεβαίως η απόφαση αυτή γίνει αποδεκτή από τη δικαιοσύνη και το Κογκρέσο.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το παρακάτω κείμενο αυτό αποτελεί την ιστορική απάντηση του αρχηγού των ινδιάνων Σκουάμις στον Πρόεδρο των ΗΠΑ που ζητά να αγοράσει τη γη της φυλής του.
Αν και γραμμένο το 1855, είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ. Η δυσαρμονία του ανθρώπου με τη φύση δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη όσο σήμερα. Η θυσία κάθε αξίας στο κέρδος δεν ήταν ποτέ πιο γενικευμένη. Η περιθωριοποίηση από τη λαίλαπα του δυτικού καπιταλισμού όλων των μη δυτικών τρόπων ζωής και σκέψης, που τόσα έδωσαν στην ανθρωπότητα, δεν ήταν ποτέ πιο αισθητή. Η απάντηση του ινδιάνου αρχηγού Seatle λέει τα διαχρονικός αυτονόητα σε μια εποχή που έγινε κανόνας το παράλογο και ταριχεύτηκε η ελπίδα…
.
Ο ουρανός που πάντα έχει ένα δάκρυ συμπόνιας για το λαό μου που μας φαίνεται αιώνιος και αμετάβλητος μπορεί τώρα να αλλάξει. σήμερα είναι καθαρός αύριο όμως ίσως σκεπαστεί με σύννεφα. τα λόγια μου είναι σαν τα αστέρια ποτέ δεν αλλάζουν.
Σ’ αυτά λοιπόν που θα πει ο Σηάτλ μπορεί ο Μεγάλος Λευκός Αρχηγός της Ουάσινγκτον να βασιστεί με σιγουριά. Όπως βασίζεται στις εναλλαγές των εποχών. Ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον μας στέλνει μήνυμα πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. Καλοσύνη του, παρ’ όλο που ξέρουμε ότι δεν έχει ανάγκη τη φιλία μας
Την πρότασή του πάντως θα τη σκεφτούμε καλά, γιατί ξέρουμε πως αν δε δεχτούμε ο λευκός θα θελήσει με τα όπλα ν’ αρπάξει τη γη μας.
Ρωτάω όμως : Πώς μπορεί κανείς να πουλά ή να αγοράζει τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; Η ιδέα μας φαίνεται περίεργη. Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού. Πώς λοιπόν είναι δυνατόν να τα αγοράσετε; Πάντως μην ανησυχείτε : Θα πάρουμε την απόφασή μας. Καθετί πάνω σ’ αυτή τη γη είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε λαμπερή πευκοβελόνα Κάθε αμμουδερή ακρογιαλιά. Κάθε κομματάκι ομίχλης. Στα σκοτεινά δάση. Κάθε ξέφωτο. Κάθε βούισμα εντόμου. Είναι ιερό. Στη μνήμη του λαού μου
Είμαστε κομμάτι της γης και αυτή πάλι ένα κομμάτι από μας. Οι χυμοί που τρέχουν μέσα στα δέντρα μεταφέρουν τις μνήμες του ερυθρόδερμου ανθρώπου. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι αδελφές μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι τ’ αδέλφια μας. Οι απότομες, ψηλές κορυφές, τα καταπράσινα λιβάδια, η ζεστασιά του πόνεϊ, ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια.
Καταλαβαίνει λοιπόν τι μας ζητάει ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον όταν μας παραγγέλνει ότι θέλει ν’ αγοράσει τη γη μας; Γρήγορα θα κατακλύσετε όλη τη χώρα. Ο Μεγάλος Αρχηγός μας παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζούμε άνετα μεταξύ μας. Όπως ο πατέρας που αποφασίζει για τα παιδιά του
Ξέρουμε ότι ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε κομμάτι γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μέσα στη νύχτα και παίρνει ό,τι έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι σύντροφός του αλλά εχθρός του. Με την απληστία του θα την καταβροχθίσει και δε θ’ αφήσει πίσω του τίποτα παρά μόνο έρημο. Βρίσκουμε χαρά στα δάση ……
Ίσως να μην το καταλαβαίνετε γιατί οι συνήθειές μας είναι διαφορετικές απ’ τις δικές σας. Το πεντακάθαρο νερό που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια μεταφέρει στο διάβα του και το αίμα των προγόνων μας. Το μουρμουρητό του είναι η φωνή τους. Κάθε φευγαλέα αντανάκλαση του φωτός πάνω στο διάφανο νερό των λιμνών εξιστορεί γεγονότα και παραδόσεις απ’ τη ζωή του λαού μας. Τα ποτάμια είναι αδέρφια μας. Σβήνουν τη δίψα μας μεταφέρουν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας. Αν σας πουλήσουμε τη γη μας μην ξεχάσετε να μάθετε και στα δικά σας παιδιά πως τα ποτάμια είναι αδέρφια όλων μας.
Δεν καταλαβαίνω. Οι τρόποι μας είναι διαφορετικοί απ’ τους δικούς σας. Η όψη των πόλεών σας κάνει κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου. Ο θόρυβος ταράζει τ’ αυτιά μας. Αλλά αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω. Την αδικαιολόγητη απαίτηση ν’ αγοράσετε τη γη μας θα τη σκεφτούμε προσεκτικά.... ...Αν δεχτούμε θα βάλω ένα όρο : Ο λευκός άνθρωπος θα πρέπει να συμπεριφέρεται στα ζώα σα να ‘ταν αδέρφια του. Είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω γιατί ο λευκός αφήνει πίσω του Χιλιάδες Νεκρά Αγριοβούβαλα πυροβολώντας τα μόνο για το κέφι του μέσα από το σιδερένιο άλογό του που καπνίζει ενώ εμείς δε σκοτώνουμε παρά μόνο για να τραφούμε.Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα ; Αν εξαφανίζονταν όλα τα ζώα ο άνθρωπος θα πέθαινε από μεγάλη πνευματική ερημιά. Ό,τι συμβεί στα ζώα θα συμβεί σύντομα και στον άνθρωπο. Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό: Η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Κι ακόμα πως εμείς δε δημιουργήσαμε τον ιστό της ζωής αλλά αποτελούμε μόνο μια ίνα μέσα σ’ αυτόν. Αν προκαλέσουμε κάποια καταστροφή στον ιστό οι συνέπειες θα έρθουν και σε μας τους ίδιους.
Πρέπει να το πάρουμε απόφαση : Η νύχτα και η μέρα δεν μπορούν να υπάρξουν μαζί την ίδια στιγμή. Ο λαός μου ρωτά : Την αδικαιολόγητη απαίτηση του λευκού να αγοράσει τη γη μας θα τη σκεφτούμε καλά. Όμως, ο λαός μου ρωτά : Τι θέλει να αγοράσει ο λευκός;
Γίνεται να αγοράσει κανείς τον ουρανό η την γρηγοράδα της αντιλόπης; Θα κάνετε λοιπόν τη γη ό,τι θέλετε επειδή ο ερυθρόδερμος θα υπογράψει ένα κομμάτι χαρτί και θα το παραδώσει στο λευκό; Τη στιγμή που δε μας ανήκει η δροσιά του αέρα και το άφρισμα του νερού γιατί επιμένετε να τ’ αγοράσετε; Όλα μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή. Τα ζώα, τα δέντρα, ο άνθρωπος μοιράζονται την ίδια ανάσα. Ο αέρας που έδωσε στον παππού μας την πρώτη του αναπνοή, Θα πάρει και τον τελευταίο του στεναγμό. Ο λευκός δε φαίνεται να δίνει σημασία στον αέρα που αναπνέει : Όπως ο άρρωστος που του έχει εξασθενίσει η όσφρηση.
Πουθενά στις πολιτείες του λευκού δεν υπάρχει μια ήσυχη ειρηνική γωνιά. Δεν υπάρχει τόπος να σταθείς ν’ ακούσεις το ξεπέταγμα των φύλλων την άνοιξη ή το βουητό των εντόμων. Αλλά τι μένει απ’ τη ζωή αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί το μοναχικό κάλεσμα του κοκκινολαίμη ή τις συζητήσεις των βατράχων τη νύχτα στη μικρή λίμνη; Ίσως είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω. Θα τη σκεφτούμε την πρότασή σας. Δεν έχει σημασία που θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας.
Τα παιδιά μας είδαν τους πατεράδες τους ταπεινωμένους. Οι πολεμιστές μας ντροπιάστηκαν. Μετά τις ήττες περνούν τις ημέρες τους άσκοπα και δηλητηριάζουν τα κορμιά τους με δυνατό ποτό.Μετά από λίγους χειμώνες, μετά από λίγα φεγγάρια, κανένα παιδί των μεγάλων φυλών δε θα μείνει για να πενθήσει ένα λαό, που κάποτε ήταν δυνατός και με πολλές ελπίδες, όπως ο δικός μας σήμερα.
Τι να πενθήσω; Τι να πενθήσω από τον αφανισμό του λαού μου; Οι λαοί αποτελούνται από ανθρώπους και οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν όπως τα κύματα της θάλασσας. Ο καιρός της δικής σας παρακμής είναι ακόμα μακριά αλλά θα ‘ρθει. Κανείς δεν ξεφεύγει από το γραφτό του.Μολύνετε το κρεβάτι σας και μια νύχτα θα πάθετε ασφυξία από τα ίδια σας τα απορρίμματα. Αν ξέραμε τα όνειρα του λευκού ….
Ο θεός σας προσφέρει κυριαρχία στα ζώα, τα δάση και στους ερυθρόδερμους για κάποιον ιδιαίτερο λόγο. Όμως αυτός ο λόγος είναι ένα αίνιγμα για μας. Είναι κάτι που δεν καταλαβαίνουμε όταν όλα τα αγριοβούβαλα εξοντώνονται, τα άγρια άλογα δαμάζονται, οι απόκρυφες γωνιές του δάσους μολύνονται από τους ανθρώπους και η όψη των λόφων που είναι γεμάτη λουλούδια γεμίζει από τα καλώδια του τηλεγράφου.
Που είναι η λόχμη;
ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΗ
Που είναι ο αετός;
ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΣ
Αυτό είναι το τέλος της ζωής και η αρχή του θανάτου. Όταν ο τελευταίος Ινδιάνος λείψει από τη γη κι ο λευκός φέρνει στη μνήμη του το λαό μου σαν ένα θρύλο , οι ψυχές των νεκρών μας θα ταξιδεύουν σαν το σύννεφο πάνω στον κάμπο. Θα γεμίζουν τις ακρογιαλιές και θα φιλοξενούνται στα δάση που αγάπησαν όπως το μωρό που αγαπά τον χτύπο της μητρικής καρδιάς.
Ο λευκός δε θα ναι ποτέ μόνος σε αυτό τον τόπο. “Όλοι μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή. Τα ζώα , τα δέντρα , ο άνθρωπος μοιράζονται την ίδια ανάσα.” Ας μεταχειριστεί λοιπόν το λαό μου με δικαιοσύνη και ειλικρίνεια γιατί στους νεκρούς δεν λείπει η δύναμη.
Μίλησα για θάνατο;
Δεν υπάρχει θάνατος.Μόνο η εναλλαγή των κόσμων.
Η συμφωνία, που θα πρέπει να επικυρωθεί από τη Δικαιοσύνη και να εγκριθεί από το Κογκρέσο, θα θέσει τέλος σε μία διαμάχη που άρχισε το 1996. Από τη μία πλευρά βρίσκονται οι Ινδιάνοι της Αμερικής και από την άλλη οι ομοσπονδιακές αρχές, οι οποίες εγκαλούνται για κακή διαχείριση της γης και του πλούτου των αυτοχθόνων ιθαγενών.
«Οι ενάγοντες θα λάβουν περίπου 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια», σύμφωνα με την ανακοίνωση της αμερικανικής κυβέρνησης, εφόσον βεβαίως η απόφαση αυτή γίνει αποδεκτή από τη δικαιοσύνη και το Κογκρέσο.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το παρακάτω κείμενο αυτό αποτελεί την ιστορική απάντηση του αρχηγού των ινδιάνων Σκουάμις στον Πρόεδρο των ΗΠΑ που ζητά να αγοράσει τη γη της φυλής του.
Αν και γραμμένο το 1855, είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ. Η δυσαρμονία του ανθρώπου με τη φύση δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη όσο σήμερα. Η θυσία κάθε αξίας στο κέρδος δεν ήταν ποτέ πιο γενικευμένη. Η περιθωριοποίηση από τη λαίλαπα του δυτικού καπιταλισμού όλων των μη δυτικών τρόπων ζωής και σκέψης, που τόσα έδωσαν στην ανθρωπότητα, δεν ήταν ποτέ πιο αισθητή. Η απάντηση του ινδιάνου αρχηγού Seatle λέει τα διαχρονικός αυτονόητα σε μια εποχή που έγινε κανόνας το παράλογο και ταριχεύτηκε η ελπίδα…
.
Ο ουρανός που πάντα έχει ένα δάκρυ συμπόνιας για το λαό μου που μας φαίνεται αιώνιος και αμετάβλητος μπορεί τώρα να αλλάξει. σήμερα είναι καθαρός αύριο όμως ίσως σκεπαστεί με σύννεφα. τα λόγια μου είναι σαν τα αστέρια ποτέ δεν αλλάζουν.
Σ’ αυτά λοιπόν που θα πει ο Σηάτλ μπορεί ο Μεγάλος Λευκός Αρχηγός της Ουάσινγκτον να βασιστεί με σιγουριά. Όπως βασίζεται στις εναλλαγές των εποχών. Ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον μας στέλνει μήνυμα πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. Καλοσύνη του, παρ’ όλο που ξέρουμε ότι δεν έχει ανάγκη τη φιλία μας
Την πρότασή του πάντως θα τη σκεφτούμε καλά, γιατί ξέρουμε πως αν δε δεχτούμε ο λευκός θα θελήσει με τα όπλα ν’ αρπάξει τη γη μας.
Ρωτάω όμως : Πώς μπορεί κανείς να πουλά ή να αγοράζει τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; Η ιδέα μας φαίνεται περίεργη. Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού. Πώς λοιπόν είναι δυνατόν να τα αγοράσετε; Πάντως μην ανησυχείτε : Θα πάρουμε την απόφασή μας. Καθετί πάνω σ’ αυτή τη γη είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε λαμπερή πευκοβελόνα Κάθε αμμουδερή ακρογιαλιά. Κάθε κομματάκι ομίχλης. Στα σκοτεινά δάση. Κάθε ξέφωτο. Κάθε βούισμα εντόμου. Είναι ιερό. Στη μνήμη του λαού μου
Είμαστε κομμάτι της γης και αυτή πάλι ένα κομμάτι από μας. Οι χυμοί που τρέχουν μέσα στα δέντρα μεταφέρουν τις μνήμες του ερυθρόδερμου ανθρώπου. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι αδελφές μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι τ’ αδέλφια μας. Οι απότομες, ψηλές κορυφές, τα καταπράσινα λιβάδια, η ζεστασιά του πόνεϊ, ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια.
Καταλαβαίνει λοιπόν τι μας ζητάει ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον όταν μας παραγγέλνει ότι θέλει ν’ αγοράσει τη γη μας; Γρήγορα θα κατακλύσετε όλη τη χώρα. Ο Μεγάλος Αρχηγός μας παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζούμε άνετα μεταξύ μας. Όπως ο πατέρας που αποφασίζει για τα παιδιά του
Ξέρουμε ότι ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε κομμάτι γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μέσα στη νύχτα και παίρνει ό,τι έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι σύντροφός του αλλά εχθρός του. Με την απληστία του θα την καταβροχθίσει και δε θ’ αφήσει πίσω του τίποτα παρά μόνο έρημο. Βρίσκουμε χαρά στα δάση ……
Ίσως να μην το καταλαβαίνετε γιατί οι συνήθειές μας είναι διαφορετικές απ’ τις δικές σας. Το πεντακάθαρο νερό που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια μεταφέρει στο διάβα του και το αίμα των προγόνων μας. Το μουρμουρητό του είναι η φωνή τους. Κάθε φευγαλέα αντανάκλαση του φωτός πάνω στο διάφανο νερό των λιμνών εξιστορεί γεγονότα και παραδόσεις απ’ τη ζωή του λαού μας. Τα ποτάμια είναι αδέρφια μας. Σβήνουν τη δίψα μας μεταφέρουν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας. Αν σας πουλήσουμε τη γη μας μην ξεχάσετε να μάθετε και στα δικά σας παιδιά πως τα ποτάμια είναι αδέρφια όλων μας.
Δεν καταλαβαίνω. Οι τρόποι μας είναι διαφορετικοί απ’ τους δικούς σας. Η όψη των πόλεών σας κάνει κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου. Ο θόρυβος ταράζει τ’ αυτιά μας. Αλλά αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω. Την αδικαιολόγητη απαίτηση ν’ αγοράσετε τη γη μας θα τη σκεφτούμε προσεκτικά.... ...Αν δεχτούμε θα βάλω ένα όρο : Ο λευκός άνθρωπος θα πρέπει να συμπεριφέρεται στα ζώα σα να ‘ταν αδέρφια του. Είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω γιατί ο λευκός αφήνει πίσω του Χιλιάδες Νεκρά Αγριοβούβαλα πυροβολώντας τα μόνο για το κέφι του μέσα από το σιδερένιο άλογό του που καπνίζει ενώ εμείς δε σκοτώνουμε παρά μόνο για να τραφούμε.Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα ; Αν εξαφανίζονταν όλα τα ζώα ο άνθρωπος θα πέθαινε από μεγάλη πνευματική ερημιά. Ό,τι συμβεί στα ζώα θα συμβεί σύντομα και στον άνθρωπο. Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό: Η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Κι ακόμα πως εμείς δε δημιουργήσαμε τον ιστό της ζωής αλλά αποτελούμε μόνο μια ίνα μέσα σ’ αυτόν. Αν προκαλέσουμε κάποια καταστροφή στον ιστό οι συνέπειες θα έρθουν και σε μας τους ίδιους.
Πρέπει να το πάρουμε απόφαση : Η νύχτα και η μέρα δεν μπορούν να υπάρξουν μαζί την ίδια στιγμή. Ο λαός μου ρωτά : Την αδικαιολόγητη απαίτηση του λευκού να αγοράσει τη γη μας θα τη σκεφτούμε καλά. Όμως, ο λαός μου ρωτά : Τι θέλει να αγοράσει ο λευκός;
Γίνεται να αγοράσει κανείς τον ουρανό η την γρηγοράδα της αντιλόπης; Θα κάνετε λοιπόν τη γη ό,τι θέλετε επειδή ο ερυθρόδερμος θα υπογράψει ένα κομμάτι χαρτί και θα το παραδώσει στο λευκό; Τη στιγμή που δε μας ανήκει η δροσιά του αέρα και το άφρισμα του νερού γιατί επιμένετε να τ’ αγοράσετε; Όλα μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή. Τα ζώα, τα δέντρα, ο άνθρωπος μοιράζονται την ίδια ανάσα. Ο αέρας που έδωσε στον παππού μας την πρώτη του αναπνοή, Θα πάρει και τον τελευταίο του στεναγμό. Ο λευκός δε φαίνεται να δίνει σημασία στον αέρα που αναπνέει : Όπως ο άρρωστος που του έχει εξασθενίσει η όσφρηση.
Πουθενά στις πολιτείες του λευκού δεν υπάρχει μια ήσυχη ειρηνική γωνιά. Δεν υπάρχει τόπος να σταθείς ν’ ακούσεις το ξεπέταγμα των φύλλων την άνοιξη ή το βουητό των εντόμων. Αλλά τι μένει απ’ τη ζωή αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί το μοναχικό κάλεσμα του κοκκινολαίμη ή τις συζητήσεις των βατράχων τη νύχτα στη μικρή λίμνη; Ίσως είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω. Θα τη σκεφτούμε την πρότασή σας. Δεν έχει σημασία που θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας.
Τα παιδιά μας είδαν τους πατεράδες τους ταπεινωμένους. Οι πολεμιστές μας ντροπιάστηκαν. Μετά τις ήττες περνούν τις ημέρες τους άσκοπα και δηλητηριάζουν τα κορμιά τους με δυνατό ποτό.Μετά από λίγους χειμώνες, μετά από λίγα φεγγάρια, κανένα παιδί των μεγάλων φυλών δε θα μείνει για να πενθήσει ένα λαό, που κάποτε ήταν δυνατός και με πολλές ελπίδες, όπως ο δικός μας σήμερα.
Τι να πενθήσω; Τι να πενθήσω από τον αφανισμό του λαού μου; Οι λαοί αποτελούνται από ανθρώπους και οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν όπως τα κύματα της θάλασσας. Ο καιρός της δικής σας παρακμής είναι ακόμα μακριά αλλά θα ‘ρθει. Κανείς δεν ξεφεύγει από το γραφτό του.Μολύνετε το κρεβάτι σας και μια νύχτα θα πάθετε ασφυξία από τα ίδια σας τα απορρίμματα. Αν ξέραμε τα όνειρα του λευκού ….
Ο θεός σας προσφέρει κυριαρχία στα ζώα, τα δάση και στους ερυθρόδερμους για κάποιον ιδιαίτερο λόγο. Όμως αυτός ο λόγος είναι ένα αίνιγμα για μας. Είναι κάτι που δεν καταλαβαίνουμε όταν όλα τα αγριοβούβαλα εξοντώνονται, τα άγρια άλογα δαμάζονται, οι απόκρυφες γωνιές του δάσους μολύνονται από τους ανθρώπους και η όψη των λόφων που είναι γεμάτη λουλούδια γεμίζει από τα καλώδια του τηλεγράφου.
Που είναι η λόχμη;
ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΗ
Που είναι ο αετός;
ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΣ
Αυτό είναι το τέλος της ζωής και η αρχή του θανάτου. Όταν ο τελευταίος Ινδιάνος λείψει από τη γη κι ο λευκός φέρνει στη μνήμη του το λαό μου σαν ένα θρύλο , οι ψυχές των νεκρών μας θα ταξιδεύουν σαν το σύννεφο πάνω στον κάμπο. Θα γεμίζουν τις ακρογιαλιές και θα φιλοξενούνται στα δάση που αγάπησαν όπως το μωρό που αγαπά τον χτύπο της μητρικής καρδιάς.
Ο λευκός δε θα ναι ποτέ μόνος σε αυτό τον τόπο. “Όλοι μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή. Τα ζώα , τα δέντρα , ο άνθρωπος μοιράζονται την ίδια ανάσα.” Ας μεταχειριστεί λοιπόν το λαό μου με δικαιοσύνη και ειλικρίνεια γιατί στους νεκρούς δεν λείπει η δύναμη.
Μίλησα για θάνατο;
Δεν υπάρχει θάνατος.Μόνο η εναλλαγή των κόσμων.
Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010
Το ξύλο "βγήκε από τον Παράδεισο";
Υπάρχει κάποιος ασφαλής, γρήγορος και εύκολος τρόπος να απομακρύνω το παιδί μου από μένα, να το κάνω να αισθάνεται ανασφάλεια και να του δημιουργήσω φόβο; Υπάρχει κάποιος σίγουρος τρόπος που θα εμφυσήσω στο παιδί μου τη βία και θα του καλλιεργήσω μια χαμηλή αυτοεκτίμηση; Υπάρχει κάποιος τρόπος που μπορεί να επιφέρει άμεσα αποτελέσματα υπακοής εκ μέρους του παιδιού αλλά μακροπρόθεσμα θα φέρει πολλά προβλήματα; Υπάρχει κάποιος τρόπος που να διδάξει στο παιδί μου το «νόμο του δυνατότερου»; Υπάρχει κάποιος τρόπος που να δείχνει ότι επιφανειακά «έχω το πάνω χέρι» στη σχέση μου με το παιδί μου αλλά ταυτόχρονα υποσκάπτει αυτή τη σχέση; Υπάρχει κάποιος τρόπος όπου να καλλιεργείται ένας μόνιμος θυμός ανάμεσα σε μένα και στο παιδί μου; Υπάρχει κάποιος τρόπος να κάνω το παιδί μου λιγότερο έξυπνο από ό,τι είναι;
Φυσικά και υπάρχει: Αυτός ο τρόπος είναι το να του ρίχνω «ένα χέρι ξύλο» κάθε φορά που δεν με υπακούει. Όσο σκληρή και παράδοξη μπορεί να φαίνεται η παραπάνω παράγραφος, είναι μια πραγματικότητα (έπειτα από σειρά ερευνών και μελετών με παιδιά) ότι η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού που περιλαμβάνει το ξύλο οδηγεί το παιδί και τη σχέση του με τους γονείς σε πολλαπλά και σοβαρά προβλήματα.
Η σωματική τιμωρία του παιδιού τού διδάσκει μια σειρά από μαθήματα. Μερικά από αυτά είναι:
o Αυτός που είναι πιο δυνατός – επιβάλλεται
o Η βία φέρνει λύσεις
o Είναι δικαίωμά μου να χρησιμοποιώ το ξύλο
o Ο θυμός μου θα εκφράζεται με επιθετικότητα
Το παιδί μαθαίνει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του από τη μόνη σταθερή πηγή πληροφόρησης που έχει στη διάθεση του: Τους γονείς του. Εάν οι γονείς χρησιμοποιούν το ξύλο στη διαπαιδαγώγησή του το μήνυμα το οποίο το παιδί λαμβάνει είναι: «Πραγματικά πρέπει να μου αξίζει αυτή η συμπεριφορά».
Ως φορέας εξουσίας όμως, ένας γονιός θα έπρεπε να εμπνέει σεβασμό, αγάπη και εμπιστοσύνη. Πολλοί γονείς το γνωρίζουν αυτό, γι’ αυτό και αισθάνονται ενοχές όταν καταφεύγουν στο ξύλο. Γνωρίζουν ότι το παιδί ναι μεν μπορεί να υπακούσει αλλά η υπακοή αυτή θα είναι προϊόν φόβου και όχι σεβασμού ή αναγνώρισης των ορίων. Κάποιοι γονείς χρησιμοποιούν το ξύλο για διαφορετικούς λόγους. Ορισμένοι πιστεύουν πραγματικά ότι «δεν βλάπτει», κάποιοι άλλοι το χρησιμοποιούν περιστασιακά και «μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις» και κάποιοι άλλοι ενώ γνωρίζουν ότι είναι βλαπτικό καταλήγουν εκεί μόνο όταν όλα τα άλλα μέσα δεν έχουν επιφέρει αποτέλεσμα. Ορισμένοι γονείς αισθάνονται ενοχές και κάποιοι πιστεύουν ότι «αυτή είναι η λύση».
Τι να κάνετε για να αλλάξετε τον τρόπο διαπαιδαγώγησης του παιδιού σας
- Ενημερωθείτε όσο πιο πολύ μπορείτε για τις συνέπειες του ξύλου στα παιδιά. Χρησιμοποιήστε το internet, τα βιβλία ή ό,τι άλλο μπορείτε για να διαμορφώσετε τη δ ι κ ή σας άποψη για το θέμα αυτό. Μάθετε για τους νέους τρόπους οριοθέτησης των παιδιών (όρια αντί για τιμωρία) και προσπαθήστε να εφαρμόσετε αυτούς τους τρόπους.
- Ξεκουραστείτε. Χαλαρώστε. Διασκεδάστε. Όσο παράδοξο και αν ακούγετε αυτό, η αλήθεια είναι ότι όταν ένας γονέας είναι κουρασμένος είναι πιο πιθανό να καταφύγει σε μία συμπεριφορά που θα μετανιώσει γι’ αυτήν αργότερα. Ένας γονέας είναι πάνω από όλα, άνθρωπος. Οι άνθρωποι χρειάζονται να εκπληρώνουν τις βασικές σωματικές και ψυχολογικές τους ανάγκες. Αν για μεγάλο χρονικό διάστημα αυτές οι ανάγκες δεν εκπληρώνονται, τότε δημιουργούνται πολλά και ποικίλα προβλήματα που καθρεφτίζονται στη συμπεριφορά μας.
- Εξετάστε τη σχέση σας με το θυμό σας. Τι κάνετε όταν θυμώνετε; Πού διοχετεύετε αυτή την ενέργεια. Μήπως τι μετάθετετε στα παιδιά σας; Τι άλλες επιλογές θα μπορούσατε να βάλετε σε εφαρμογή;
- Μην εκλογικεύετε ή μη μειώνετε την αξία της σωματικής βίας. Το «ήταν μόνο ένα χαστούκι και μάλιστα το χρειαζόταν» μπορεί να οδηγήσει κλιμακωτά και σε άλλες πράξεις «δικαιολογημένης» βίας.
- Ζητήστε βοήθεια. Αν βλέπετε ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει εκτός ελέγχου, μη διστάσετε να ζητήσετε επαγγελματική βοήθεια. Είναι πολλοί οι γονείς εκείνοι που καταφεύγουν σε κάποια πηγή ενημέρωσης και στήριξης ώστε να αλλάξουν δυσλειτουργικές συμπεριφορές.
Το παραπάνω άρθρο δεν έχει σκοπό να φορτώσει ενοχές τους γονείς. Έχει ως σκοπό να βάλει ακόμα ένα μικρό λιθαράκι στην επί χρόνια δομημένη αντίληψη ότι το «ξύλο βγήκε από τον παράδεισο». Η παραπάνω ρήση μόνο συμβολικά μπορεί να εξηγηθεί και όχι επί της ουσίας. Τα παραδείγματα γενεών ολόκληρων που μεγάλωσαν με τη βία στη ζωή τους φαίνονται σήμερα, πιο εμφανή από ποτέ.
Το παραπάνω άρθρο έχει σκοπό να ενημερώσει, να γνωστοποιήσει, να ενθαρρύνει τους γονείς να ψάξουν νέους θετικούς και παραγωγικούς τρόπους για το μεγάλωμα των παιδιών τους.
Νάνσυ Ψημενάτου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
www.understanding-self.gr
Φυσικά και υπάρχει: Αυτός ο τρόπος είναι το να του ρίχνω «ένα χέρι ξύλο» κάθε φορά που δεν με υπακούει. Όσο σκληρή και παράδοξη μπορεί να φαίνεται η παραπάνω παράγραφος, είναι μια πραγματικότητα (έπειτα από σειρά ερευνών και μελετών με παιδιά) ότι η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού που περιλαμβάνει το ξύλο οδηγεί το παιδί και τη σχέση του με τους γονείς σε πολλαπλά και σοβαρά προβλήματα.
Η σωματική τιμωρία του παιδιού τού διδάσκει μια σειρά από μαθήματα. Μερικά από αυτά είναι:
o Αυτός που είναι πιο δυνατός – επιβάλλεται
o Η βία φέρνει λύσεις
o Είναι δικαίωμά μου να χρησιμοποιώ το ξύλο
o Ο θυμός μου θα εκφράζεται με επιθετικότητα
Το παιδί μαθαίνει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του από τη μόνη σταθερή πηγή πληροφόρησης που έχει στη διάθεση του: Τους γονείς του. Εάν οι γονείς χρησιμοποιούν το ξύλο στη διαπαιδαγώγησή του το μήνυμα το οποίο το παιδί λαμβάνει είναι: «Πραγματικά πρέπει να μου αξίζει αυτή η συμπεριφορά».
Ως φορέας εξουσίας όμως, ένας γονιός θα έπρεπε να εμπνέει σεβασμό, αγάπη και εμπιστοσύνη. Πολλοί γονείς το γνωρίζουν αυτό, γι’ αυτό και αισθάνονται ενοχές όταν καταφεύγουν στο ξύλο. Γνωρίζουν ότι το παιδί ναι μεν μπορεί να υπακούσει αλλά η υπακοή αυτή θα είναι προϊόν φόβου και όχι σεβασμού ή αναγνώρισης των ορίων. Κάποιοι γονείς χρησιμοποιούν το ξύλο για διαφορετικούς λόγους. Ορισμένοι πιστεύουν πραγματικά ότι «δεν βλάπτει», κάποιοι άλλοι το χρησιμοποιούν περιστασιακά και «μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις» και κάποιοι άλλοι ενώ γνωρίζουν ότι είναι βλαπτικό καταλήγουν εκεί μόνο όταν όλα τα άλλα μέσα δεν έχουν επιφέρει αποτέλεσμα. Ορισμένοι γονείς αισθάνονται ενοχές και κάποιοι πιστεύουν ότι «αυτή είναι η λύση».
Τι να κάνετε για να αλλάξετε τον τρόπο διαπαιδαγώγησης του παιδιού σας
- Ενημερωθείτε όσο πιο πολύ μπορείτε για τις συνέπειες του ξύλου στα παιδιά. Χρησιμοποιήστε το internet, τα βιβλία ή ό,τι άλλο μπορείτε για να διαμορφώσετε τη δ ι κ ή σας άποψη για το θέμα αυτό. Μάθετε για τους νέους τρόπους οριοθέτησης των παιδιών (όρια αντί για τιμωρία) και προσπαθήστε να εφαρμόσετε αυτούς τους τρόπους.
- Ξεκουραστείτε. Χαλαρώστε. Διασκεδάστε. Όσο παράδοξο και αν ακούγετε αυτό, η αλήθεια είναι ότι όταν ένας γονέας είναι κουρασμένος είναι πιο πιθανό να καταφύγει σε μία συμπεριφορά που θα μετανιώσει γι’ αυτήν αργότερα. Ένας γονέας είναι πάνω από όλα, άνθρωπος. Οι άνθρωποι χρειάζονται να εκπληρώνουν τις βασικές σωματικές και ψυχολογικές τους ανάγκες. Αν για μεγάλο χρονικό διάστημα αυτές οι ανάγκες δεν εκπληρώνονται, τότε δημιουργούνται πολλά και ποικίλα προβλήματα που καθρεφτίζονται στη συμπεριφορά μας.
- Εξετάστε τη σχέση σας με το θυμό σας. Τι κάνετε όταν θυμώνετε; Πού διοχετεύετε αυτή την ενέργεια. Μήπως τι μετάθετετε στα παιδιά σας; Τι άλλες επιλογές θα μπορούσατε να βάλετε σε εφαρμογή;
- Μην εκλογικεύετε ή μη μειώνετε την αξία της σωματικής βίας. Το «ήταν μόνο ένα χαστούκι και μάλιστα το χρειαζόταν» μπορεί να οδηγήσει κλιμακωτά και σε άλλες πράξεις «δικαιολογημένης» βίας.
- Ζητήστε βοήθεια. Αν βλέπετε ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει εκτός ελέγχου, μη διστάσετε να ζητήσετε επαγγελματική βοήθεια. Είναι πολλοί οι γονείς εκείνοι που καταφεύγουν σε κάποια πηγή ενημέρωσης και στήριξης ώστε να αλλάξουν δυσλειτουργικές συμπεριφορές.
Το παραπάνω άρθρο δεν έχει σκοπό να φορτώσει ενοχές τους γονείς. Έχει ως σκοπό να βάλει ακόμα ένα μικρό λιθαράκι στην επί χρόνια δομημένη αντίληψη ότι το «ξύλο βγήκε από τον παράδεισο». Η παραπάνω ρήση μόνο συμβολικά μπορεί να εξηγηθεί και όχι επί της ουσίας. Τα παραδείγματα γενεών ολόκληρων που μεγάλωσαν με τη βία στη ζωή τους φαίνονται σήμερα, πιο εμφανή από ποτέ.
Το παραπάνω άρθρο έχει σκοπό να ενημερώσει, να γνωστοποιήσει, να ενθαρρύνει τους γονείς να ψάξουν νέους θετικούς και παραγωγικούς τρόπους για το μεγάλωμα των παιδιών τους.
Νάνσυ Ψημενάτου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
www.understanding-self.gr
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
«2017»
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Δελτίο Τύπου
Γιώργου Παπαγιαννόπουλου
«2017» - Η Ελλάδα υπό Νέο-Οθωμανική Κατοχή
(Μυθιστόρημα)
Κυκλοφόρησε από τις «Εναλλακτικές Εκδόσεις» το νέο βιβλίο του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου: «2017 – Η Ελλάδα υπό Νέο-Οθωμανική κατοχή».
Πρόκειται για το τέταρτο βιβλίο του συγγραφέα και, για το πρώτο του μυθιστόρημα.
Βρισκόμαστε στην Ελλάδα, το έτος 2017 μ.Χ. Μετά έναν σύντομο Ελληνο-Τουρκικό πόλεμο, η Ελλάδα έχει ηττηθεί με αποτέλεσμα ένα τμήμα της να έχει περιέλθει εκ νέου υπό Νέο-Οθωμανική κατοχή. Ο υπόλοιπος Ελλαδικός και Κυπριακός χώρος έχει διχοτομηθεί, με το μεγαλύτερο εδαφικά τμήμα να κυριαρχείται από τις δυνάμεις της υποτέλειας και της συνεργασίας με την Τουρκία. Σε αυτό το περιβάλλον της παρακμής και της κατάπτωσης, οι υπάρχουσες υγιείς δυνάμεις αντιστέκονται προς δύο κατευθύνσεις:
- ενάντια στον εισβολέα
- ενάντια στην εσωτερική σήψη που εκπορεύεται από τις κυρίαρχες δυνάμεις.
Ο πρωταγωνιστής , ο Προκόπης, μέσα από την δική του ωρίμανση , βρίσκει τον βηματισμό του και οδηγείται στην συνάντηση του με την αυτογνωσία και την Αντίσταση…
Στο Β’ κεφάλαιο του βιβλίου με τίτλο: «Μυριοκέφαλο», παρατίθεται ένα εκτενές απόσπασμα για την μάχη του Μυριοκέφαλου που έλαβε χώρα το έτος 1176 , το οποίο είναι από την «Ιστορία» του Νικήτα Χωνιάτη Ακομινάτου. Η απόδοση του στην καθομιλουμένη νέα ελληνική που παρατίθεται στο Παράρτημα, γίνεται για πρώτη φορά, με την φροντίδα του Ανδρέα Μοράτου.
Το «2017» είναι μια ενδιαφέρουσα λογοτεχνική κατάθεση, γεμάτη αλληγορίες και συμβολισμούς, συνθέτει περιεχόμενο και μορφή σε μια πρωτότυπη εκδοχή, και συνδυάζει την πολιτική διάσταση και την προσωπική ζωή των ηρώων με πειστικό και λογοτεχνικά άρτιο τρόπο.
Σελίδες 160. Τιμή: 13 ευρώ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)